05 February 2010

Μια νέα κόλαση ετοιμάζουν για μας και τα παιδιά μας

Με το διάγγελμά του ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου κήρυξε την «οικονομική χούντα» της νέας εποχής, με αντεργατικά μέτρα που μπροστά τους ωχριά ακόμα και το πρόγραμμα λιτότητας που είχε «υποσχεθεί» προεκλογικά ο Κ. Καραμανλής στέλνοντας στον εκλογικό Καιάδα το κόμμα του.
Αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 έτη και βάλε, γενικό πάγωμα μισθών και προσλήψεων στο Δημόσιο, φοροεπιδρομή σε κάθε επίπεδο (καύσιμα, ακίνητα, κ.α.), περικοπές στις δαπάνες των υπουργείων που προορίζονται για κοινωνική πρόνοια, διεύρυνση ελαστικών εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποιήσεις. Πήραν φόρα μετά το διάγγελμα σαρωτικής λιτότητας και οι βιομήχανοι του ΣΕΒ και τα ίδια και χειρότερα έπονται στον ιδιωτικό τομέα.
«Δεν επιτρέπονται μπλόκα, απεργίες», διαμήνυσε, ενώ για όσους τολμήσουν και αντισταθούν, φρόντισε να τους κατονομάσει «συντεχνίες» ξυπνώντας μνήμες από την εποχή του ...κοινωνικού αυτοματισμού και των «ρετιρέ».
Ζούμε λοιπόν μια νέα χούντα, όπου στη θέση των συνταγματαρχών βρίσκονται οι νυν κυβερνώντες, οι δήθεν αντιπολιτευόμενοι, οι τεχνοκράτες εκ Βρυξελλών, ΔΝΤ, Τραπεζιτών και Σία, και στο ρόλο των τανκς, οι «δείκτες ανάπτυξης», τα χρηματιστήρια, οι «αγορές» και βέβαια τα κέρδη των επιχειρήσεων. Όλα θέλουν να τα σαρώσουν.
Αλλά η τελευταία απάντηση θα είναι των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Ένα πρώτο βήμα είναι η απεργία στις 10/2, όπου και η ΕΣΠΗΤ έπρεπε ήδη να έχει λάβει μέριμνα για απόφαση συμμετοχής. Απαιτείται όμως μαχητικός, πανεργατικός αγώνας διαρκείας όλων των εργαζόμενων.
Σε αυτή την κατεύθυνση, το ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις. Μέσα στους χώρους δουλειάς, μαζί με τους χιλιάδες συναδέλφους που «στενάζουν» από την άθλια πραγματικότητα που βιώνουμε, μέσα από συνελεύσεις και αγώνες.
Εκφράσεις και εκδοχές της βάρβαρης κυβερνητικής πολιτικής που περιγράψαμε στην αρχή, βρίσκονται και μέσα στην ΕΣΠΗΤ. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, η στήριξη και η υπερψήφιση του αγωνιστικού ψηφοδελτίου του ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ, στις εκλογές της ΕΣΠΗΤ, 5 και 6 Φεβρουαρίου, και η αποδοκιμασία του υποταγμένου συνδικαλισμού που κυριαρχεί χρόνια τώρα στην Ένωσή μας, μπορεί να συμβάλει στην ανατροπή της σημερινής κατάστασης.