Ένα από τα βασικά πεδία δοκιμής νέων εργασιακών… συνταγών αποτελούν οι τηλεοπτικοί σταθμοί και δη οι μεγάλοι, που το τελευταίο διάστημα έχουν επιδοθεί σε ένα όργιο αντεργατικών επιλογών, χωρίς να έχει ακουστεί παραέξω τίποτα.
Η σιωπή που επικρατεί αναφορικά με τα περισσότερα περιστατικά εργατικών αυθαιρεσιών, με εξαίρεση το Alter όπου η αντίδραση των εργαζομένων ήταν μαζική και συνολική, φαίνεται ότι στηρίζεται σε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο των καναλαρχών να προστατέψουν το όνομα του σταθμού τους. Η περιορισμένη, αν όχι μηδαμινή, αντίδραση των σωματείων εγείρει ερωτηματικά και είναι τουλάχιστον προκλητική.
Τελευταίο περιστατικό, το κανάλι του Αμαρουσίου, όταν εργαζόμενη επί δεκαετία απολύθηκε με… εναλλακτική πρόταση να παρατείνει τον εργασιακό της βίο επί 8μηνο αλλά με μπλοκάκι. Αυτό μάλιστα παρουσιάστηκε ως χάρη προς την συντάκτρια –για να προστατευθεί και το όνομα του σταθμού- με την διεύθυνση να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι δεν πρόκειται για σχέδιο αλλαγής εργασιακών σχέσεων, την ίδια στιγμή που από πέρυσι στον σταθμό έχουν ‘πέσει’ δεκάδες κεφάλια εργαζομένων (δημοσιογράφων, τεχνικών, διοικητικών).
Εν κρυπτώ προχωρά σε αντεργατικές επιλογές και το Μεγάλο κανάλι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόλυση προ διμήνου μέλους της ΕΣΠΗΤ, ο οποίος αφού είχε καταφέρει μετά κόπων και βασάνων να ενταχθεί στο μισθολόγιο ύστερα από 10 χρόνια εργασίας με μπλοκάκι (!) και κάλυπτε ως ανταποκριτής μια ιδιαιτέρως μεγάλη γεωγραφικά περιοχή, κλήθηκε να δεχτεί αλλαγή εργασιακής σχέσης (πληρωμή με το θέμα). Ο σταθμός έκανε σαφές ότι επιθυμούσε να πληρώνει λιγότερα λεφτά αλλά, εφόσον αυτό δεν προβλέπεται από κάποια σύμβαση, θα έπρεπε ο συντάκτης να δεχθεί την όποια αλλαγή. Η καλά οργανωμένη –ως φαίνεται- τακτική των καναλαρχών αφήνει μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων –οι περισσότεροι νέοι και συνδικαλιστικά άπειροι- έρμαιο στις ορέξεις των αφεντικών. Δυστυχώς η ανεπαρκής αντίδραση της Ένωσης δεν προσφέρει την ελάχιστη κάλυψη, ούτε καν σε μέλη της.
Η σιωπή που επικρατεί αναφορικά με τα περισσότερα περιστατικά εργατικών αυθαιρεσιών, με εξαίρεση το Alter όπου η αντίδραση των εργαζομένων ήταν μαζική και συνολική, φαίνεται ότι στηρίζεται σε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο των καναλαρχών να προστατέψουν το όνομα του σταθμού τους. Η περιορισμένη, αν όχι μηδαμινή, αντίδραση των σωματείων εγείρει ερωτηματικά και είναι τουλάχιστον προκλητική.
Τελευταίο περιστατικό, το κανάλι του Αμαρουσίου, όταν εργαζόμενη επί δεκαετία απολύθηκε με… εναλλακτική πρόταση να παρατείνει τον εργασιακό της βίο επί 8μηνο αλλά με μπλοκάκι. Αυτό μάλιστα παρουσιάστηκε ως χάρη προς την συντάκτρια –για να προστατευθεί και το όνομα του σταθμού- με την διεύθυνση να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι δεν πρόκειται για σχέδιο αλλαγής εργασιακών σχέσεων, την ίδια στιγμή που από πέρυσι στον σταθμό έχουν ‘πέσει’ δεκάδες κεφάλια εργαζομένων (δημοσιογράφων, τεχνικών, διοικητικών).
Εν κρυπτώ προχωρά σε αντεργατικές επιλογές και το Μεγάλο κανάλι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόλυση προ διμήνου μέλους της ΕΣΠΗΤ, ο οποίος αφού είχε καταφέρει μετά κόπων και βασάνων να ενταχθεί στο μισθολόγιο ύστερα από 10 χρόνια εργασίας με μπλοκάκι (!) και κάλυπτε ως ανταποκριτής μια ιδιαιτέρως μεγάλη γεωγραφικά περιοχή, κλήθηκε να δεχτεί αλλαγή εργασιακής σχέσης (πληρωμή με το θέμα). Ο σταθμός έκανε σαφές ότι επιθυμούσε να πληρώνει λιγότερα λεφτά αλλά, εφόσον αυτό δεν προβλέπεται από κάποια σύμβαση, θα έπρεπε ο συντάκτης να δεχθεί την όποια αλλαγή. Η καλά οργανωμένη –ως φαίνεται- τακτική των καναλαρχών αφήνει μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων –οι περισσότεροι νέοι και συνδικαλιστικά άπειροι- έρμαιο στις ορέξεις των αφεντικών. Δυστυχώς η ανεπαρκής αντίδραση της Ένωσης δεν προσφέρει την ελάχιστη κάλυψη, ούτε καν σε μέλη της.
