Για άλλη μια φορά και στην υπόθεση του διαδικτύου αποδεικνύεται
ότι η μέθοδος των «κλειστών συναντήσεων» με τους ιθύνοντες και ο «συνδικαλισμός
του λόμπινκγ», όχι μόνο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το τσουνάμι των μέτρων
που υφίσταται ο κλάδος μαζί με όλη την κοινωνία, αλλά ούτε καταφέρνουν να
περισώσουν κάποια μικρά και ανώδυνα για το κράτος «κεκτημένα».
Από τον Φεβρουάριο του 2012, με πρωτοβουλία της ΠΟΕΣΥ και
συμβολή αρκετών ενώσεων εργαζομένων στα ΜΜΕ, έχει καταρτιστεί ένα κείμενο-
πρόταση νομοθετικής ρύθμισης για το διαδίκτυο. Μέχρι πριν λίγες μέρες που το
ζήτημα επανήλθε στην επιφάνεια μέσα από μια διαδικτυακή αντιπαράθεση, κανένα
συμβούλιο καμιάς ένωσης ή της Ομοσπονδίας δεν έχει ανακοινώσει οτιδήποτε
σχετικό με την τύχη αυτής της παρέμβασης. Κι όμως αυτή η πρόταση των
συνδικάτων, η οποία αποτελεί προϊόν διαβούλευσης πολλών ανθρώπων του κλάδου,
και μπορεί να αποτελέσει λύση στο πρόβλημα της ασφάλισης και της εργασίας των
συναδέλφων που απασχολούνται στο διαδίκτυο είτε ως δημοσιογράφοι, είτε ως
τεχνικοί φαίνεται ότι έχει προωθηθεί στα αρμόδια υπουργεία (και με την
προηγούμενη σύνθεσή τους και με την παρούσα) χωρίς φυσικά να έχει γίνει από την
μεριάς της κυβέρνησης τίποτα.
Οι επιχειρήσεις θέλουν
το Διαδίκτυο ΕΟΖ
Κι ενώ οι συνδικαλιστικές ηγεσίες και οι επικεφαλής των
ταμείων (ΕΔΟΕΑΠ – ΕΤΑΠ ΜΜΕ) συνεχίζουν να στριμώχνονται στους διαδρόμους των
υπουργείων και να συσκέπτονται, οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων δίνουν τη δική
τους «μάχη» και κάνουν το δικό τους λόμπινγκ, μη διστάζοντας να χρησιμοποιούν
και το όπλο της δημοσιότητας.
Θαυμάστε επιχειρήματα: «...δηλώνουμε
την κάθετη άρνησή μας στην επιχειρούμενη επέκταση του αγγελιοσήμου στο
διαδίκτυο. Το αγγελιόσημο, όσο είναι αντιαναπτυξιακό και ζημιογόνο όταν εφαρμόζεται
στα παραδοσιακά ΜΜΕ, τόσο καταστροφικό θα αποδειχθεί αν εφαρμοστεί στα
διαδικτυακά ΜΜΕ», λένε σε επιστολή που έχουν στείλει από τις 2 Αυγούστου στους
αρχηγούς της τρικομματικής κυβέρνησης οι διαφημιστές (ΕΕΔΕ), την οποία
δημοσιοποίησαν στις 18 Οκτωβρίου. Όπως λένε οι ίδιοι «το προσδοκώμενο έσοδο από
το αγγελιόσημο στο διαδίκτυο δεν ξεπερνά τα 6-7 εκ ευρώ ετησίως»,
αποκαλύπτοντας ένα μικρό μέρος της τεράστιας απώλειας εσόδων που υφίσταται εδώ
και χρόνια το ασφαλιστικό σύστημα των εργαζομένων στα ΜΜΕ, από τη διατήρηση
αυτού του αρρύθμιστου τοπίου στο διαδίκτυο.
Και με το θράσος που αποκτούν
όσοι έχουν συνηθίσει τόσα χρόνια να απομυζούν τα κρατικά ταμεία και να
υπαγορεύουν πολιτικές αποφάσεις υπέρ των συμφερόντων τους, προτείνουν και την
λύση για τους εργαζόμενους στο διαδίκτυο: «Οι εργαζόμενοι συντάκτες
αποκλειστικά σε διαδικτυακά Μέσα έχουν και πρέπει να έχουν την κρατική μέριμνα
για την προστασία των κοινωνικοασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, όπως όλοι οι
Έλληνες», δηλαδή με λίγα λόγια να αναλάβει το κράτος να καλύψει το ασφαλιστικό
κόστος και οι διαφημιστές και οι εργοδότες των ΜΜΕ να συνεχίσουν να κάνουν τη
δουλειά τους όπως μέχρι σήμερα, δηλαδή στη… ζούλα.
Συντονισμένος
αγώνας μαζί με όλη την κοινωνία
Η σιωπή των συνδικαλιστικών
οργάνων μας και η συνέχιση της τακτικής των υπόγειων διαβουλεύσεων δεν απέδωσε
ποτέ μέχρι σήμερα κάτι σημαντικό για την πλειονότητα των εργαζομένων στα ΜΜΕ
και δεν πρόκειται πολύ περισσότερο να αποδώσει σήμερα που επικρατεί ένας
ανοικτός πόλεμος ενάντια στα κοινωνικά δικαιώματα. Η προσπάθεια να διασωθούν τα
όποια δικαιώματα διατηρούνται ακόμα δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά, αν δεν
λάβει τη μορφή ενός συνεχούς
και συντονισμένου αγώνα με την ενεργό συμμετοχή όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ
(παλιά και νέα, παραδοσιακά και ηλεκτρονικά), είτε αυτοί ανήκουν σε ενώσεις
είτε όχι, είτε ασφαλίζονται στα ταμεία μας είτα όχι, είτε εργάζονται είτε είναι
άνεργοι.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται
ανοικτή και ξεκάθαρη τοποθέτηση των στόχων και των αιτημάτων μας. Και κυρίως να σταματήσει η λογική του χαϊδέματος των «συναδέλφων»
και φίλων υπουργών και η τακτική των ξεχωριστών και μοναχικών «αγώνων», μακριά
από το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα και την υπόλοιπη κοινωνία.
