Η πρώτη συνάντηση της ΕΣΠΗΤ με τον εργοδοτικό σύνδεσμο ΣΕΠΤ μετά την καταγγελία του τελευταίου της Διαιτητικής Απόφασης που κάλυπτε μισθολογικά και θεσμικά τους συνάδελφους που εργάζονται στις εταιρείες-μέλη του, ήταν άκρως αποκαλυπτική των εργοδοτικών προθέσεων για το άμεσο μέλλον.
Αφήνοντας κατά μέρος τα διάφορα περί «τήρησης της σύμβασης» και «πληρωμής πολύ πιο πάνω από τα προβλεπόμενα», ισχυρισμοί που διατυπώθηκαν από τον πρόεδρο του ΣΕΠΤ και διευθύνοντα σύμβουλο των Αττικών Εκδόσεων, Θ. Φιλιππόπουλο, η εργοδοτική πλευρά ουσιαστικά προανήγγειλε τη διάλυση της συλλογικής σύμβασης και ό,τι αυτό σηματοδοτούσε ως σημείο αναφοράς για τους συναδέλφους συντάκτες περιοδικού και ηλεκτρονικού τύπου.
Σαφής ένδειξη των προθέσεών τους είναι ότι επιθυμία τους είναι η διάλυση του ΣΕΠΤ, προκειμένου να προσχωρήσουν τα πιο δυναμικά τμήματά του στον νέο εργοδοτικό σύνδεσμο Ένωση Εκδοτών Διαδικτύου (ΕΝΕΔ). Άλλωστε, ιδρυτικά μέλη της ΕΝΕΔ είναι οι Αττικές Εκδόσεις (capital.gr) και η Δέσμη Εκδοτική (athinorama.gr), επιφανή μέλη και του ΣΕΠΤ…
«Η μέχρι πρότινος ΣΣΕ ήταν πολύ ακριβή και πρέπει να αναπροσαρμοστεί», τόνισαν οι εργοδότες, ενώ για να γνωρίζει η ΕΣΠΗΤ τι έχει να αντιμετωπίσει εάν δεν δεχτεί τους εργοδοτικούς όρους, μας ξεκαθάρισαν ότι σχεδόν όλα τα μέλη έχουν ζητήσει τη διάλυση του ΣΕΠΤ, το οποίο βέβαια σημαίνει αυτομάτως κατάργηση της ΣΣΕ, αφού δεν θα υπάρχει απέναντί μας εργοδοτικός σύνδεσμος να υπογράψει το οτιδήποτε.
Εκτός εάν…. Τι; «Εάν μειώσουμε τα υψηλά κλιμάκια, τότε μπορεί να το σκεφτούν τα μέλη μας», πρόσθεσε με νόημα ο πρόεδρος του ΣΕΠΤ. Δηλαδή, να πετσοκόψουτους παλιούς συναδέλφους, οι οποίοι έτσι θα μπορούν να απολυθούν με πολύ μικρότερο τίμημα από τους εργοδότες.
Η επιδίωξη των εργοδοτών στο σύνολο των ΜΜΕ είναι σαφής:
- Κατάργηση με κάθε τρόπο των συλλογικών συμβάσεων. Έχουν με το μέρος τους όλους τους νόμους που έχουν ψηφίσει και υλοποιήσει οι πρώην και νυν κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ, αφού καταργήθηκε η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ (άρα απαιτείται και η εργοδοτική συναίνεση η οποία φυσικά δεν υπάρχει…), καταργήθηκε η μετενέργεια, καταργήθηκαν πολλά επιδόματα που κατοχυρώνονταν στα θεσμικά των ΣΣΕ (θέσης, γάμου, οθόνης κ.α.) και πλέον μεθοδεύεται η νομοθετική παρέμβαση του κράτους για τον καθορισμό του «επιτρεπόμενου», από ΕΕ-ΔΝΤ, ύψους των μισθών.
- Συνέχιση απρόσκοπτα της εργασιακής ζούγκλας των απολύσεων, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, των μισθών πείνας, της απληρωσιάς. Με αυτό το εφιαλτικό τοπίο στους χώρους δουλειάς φιλοδοξούν να κάμψουν οποιαδήποτε διάθεση για αντίσταση και αγώνα για τα στοιχειώδη δικαιώματα για επιβίωση και ζωή.
- Ξεσκαρτάρισμα του τοπίου στο χώρο των ΜΜΕ, με επικείμενα λουκέτα και σε άλλους μεγάλους ομίλους και μικρότερα μαγαζιά, ώστε να μείνουν λιγότερα και ισχυρότερα μαγαζιά, με είλωτες εργαζόμενους, υποταγμένους τόσο στο καθεστώς όσο και στο περιεχόμενο της εργασίας τους.
Ως Παρατύπως πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει νέα συλλογική σύμβαση εάν δεν υπάρξει άλλου τύπου εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα στον κλάδο και γενικότερα. Εάν δεν δημιουργήσουμε άμεσα συνδικάτο Τύπου, εάν δε συνενώσουν όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως ειδικότητας, τις δυνάμεις τους σε ένα κοινό όργανο αγώνα, και εάν δεν απαιτήσουμε αγωνιστικά και μαχητικά μία ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, σε ένα κοινό ασφαλιστικό ταμείο, ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής και τη θέση ή την ειδικότητα εργασίας.
Εάν η εργοδοτική πλευρά δεν δεσμευτεί ότι
- δε θα απολύσει κανέναν άλλο από εμάς,
- θα εντάξει όλα τα ΔΠΥ στο μισθολόγιο,
- θα επεκτείνει την εφαρμογή των ΣΣΕ και στο διαδίκτυο που λειτουργεί σήμερα ως «ειδική οικονομική ζώνη» στην ενημέρωση, και
- θα αναπληρώσει τις έως τώρα απώλειες στους μισθούς μας,
δεν υπάρχει λόγος να «συζητάμε» μαζί τους, διότι πολύ απλά, αυτό είναι εμπαιγμός και υποκρισία, κι όχι διάλογος.
Ο λόγος πρέπει να περάσει στους ίδιους τους συναδέλφους, στους χώρους δουλειάς, στη γενική συνέλευση της ΕΣΠΗΤ, ώστε συλλογικά να αποφασίσουμε πώς μαζί με τα άλλα σωματεία του κλάδου θα διαμορφώσουμε ένα ενιαίο αγωνιστικό κέντρο πάλης που θα «επιβάλλει» στην εργοδοτική πλευρά μία σύμβαση υπέρ των εργαζομένων κι όχι μαϊμού ΣΣΕ, με νέες περικοπές και καταργήσεις δικαιωμάτων, στο όνομα της «αποτροπής των χειρότερων».
Κι αυτό θα είναι μια μεγάλη συνεισφορά στο συνολικό πανεργατικό, παλλαϊκό αγώνα για την ανατροπή της χούντας των μνημονίων, της διασφάλισης των κερδών των τραπεζών και του κεφαλαίου, και του ολοκληρωτικού καθεστώτος που έχουν επιβάλει όλο το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας μαζί με τα αφεντικά των Βρυξελλών και του ΔΝΤ.
