Οι εργαζόμενοι στο χώρο των ΜΜΕ εξακολουθούν να βάλλονται από την εργοδοσία και τα δικαιώματά τους πλέον έχουν καταστεί είδος πολυτελείας. Αξιοποιώντας την πρωτοφανή αντεργατική επίθεση σε όλα τα μέτωπα της συγκυβέρνησης ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΔΗΜΑΡ, τα αφεντικά της «ενημέρωσης» έχουν ξεσαλώσει, κάνοντας πάρτι με τα δικαιώματά μας.
Ανεργία, απολύσεις, μαύρη εργασία, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μπλοκάκι, απλήρωτη εργασία, εντατικοποίηση συνθέτουν το εφιαλτικό παζλ της εξαθλίωσης στα μέσα ενημέρωσης, που κάποτε παρουσιάζονταν από τους εκδότες ως πεδίο «λαμπρών ευκαιριών καριέρας».
Ο Λυμπέρης μεταβίβασε σε ανύποπτο χρόνο μέσω κυπριακών οφ σορ τους «καλούς» τίτλους του σε μια εταιρεία-«βιτρίνα», με τη βοήθεια των Φιλιππόπουλου-Κοντομηνά, και στη συνέχεια πέταξε στην ανεργία εκατοντάδες εργαζόμενους, χωρίς να καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Ενώ έβαλε και τρία περίπου εκατομμύρια «φέσι» στο ασφαλιστικό μας ταμείο. Μάλιστα, ο μίστερ …Στάτους έφτασε στο έσχατο σημείο ξεπεσμού να αναβάλει πλειστηριασμό χάρτου υπέρ των εργαζομένων, για να τους εκδικηθεί επειδή τόλμησαν να του χαλάσουν τη μόστρα του καλοπληρωτή στην «πιάτσα» της Εκάλης!
Στη Δέσμη Εκδοτική, που εκδίδει το Αθηνόραμα, μία ακόμα συνάδελφος απολύθηκε για ασήμαντη αφορμή, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για τρομοκρατική κι εκδικητική απόλυση αφού ήταν ανάμεσα στους «συνήθεις υπόπτους» που απεργούσαν. Είχαν προηγηθεί κι άλλες δύο απολύσεις το τελευταίο δίμηνο.
Στα κρατικά μέσα (ΕΡΤ-ΑΠΕ-ΓΓΕ) βρίσκεται σε εξέλιξη μια ριζική ανατροπή των συμβάσεων, με άγριο τσεκούρωμα των μισθών, ενώ στα δημοτικά ραδιόφωνα το μέλλον των συναδέλφων είναι αμφίβολο, με τελευταίο παράδειγμα τον Επικοινωνία του Ν. Ηράκλειου, που η δημοτική αρχή επιδιώκει άμεσα να ρίξει λουκέτο, αφού πρώτα τον διέλυσε.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, οι συνάδελφοι νιώθουν μόνοι, αβοήθητοι κι ανήμποροι να αντιδράσουν και να αντισταθούν. Οι αγώνες όλου του λαού, αλλά και των εργαζόμενων του κλάδου των ΜΜΕ, είναι γεγονός ότι δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το σημερινό εφιάλτη. Δυστυχώς, το δικό του μερίδιο ευθύνης έχει το υποταγμένο συνδικαλιστικό κίνημα στα ΜΜΕ, τα σωματεία και οι ενώσεις μας, που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, δεν αναζωογονούν τη συλλογική συζήτηση και δράση, δεν οργανώνουν πραγματικούς, αποφασιστικούς αγώνες, στηριγμένους στη βάση των εργαζομένων. Αντίθετα, εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να αναζητούν ψεύτικα «στηρίγματα» στους κοινοβουλευτικούς διαδρόμους, στις «διμερείς επαφές» με την εργοδοσία, στα παζάρια και τη συνδιαλλαγή, χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα.
Το Παρατύπως έχοντας συναίσθηση των πρωτόγνωρων δυσκολιών της εποχής που ζούμε, απευθύνει ένα πλατύ κάλεσμα αγώνα για την ανατροπή σε όλους τους συναδέλφους, σε κάθε εργαζόμενο που δουλεύει στα σύγχρονα κάτεργα των ΜΜΕ, αλλά και σε όσους αναζητούν απελπισμένα μια θέση εργασίας στη σημερινή εργασιακή ζούγκλα. Απέναντι στη σημερινή κατάσταση, πρέπει να ορθώσουμε τη συλλογική μας αντίσταση, να παλέψουμε για την ανατροπή των μνημονίων, της πολιτικής που έχουν επιβάλει οι δανειστές ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, τη χρεομηχανή που αλέθει μισθούς, συντάξεις, όνειρα κι ελπίδες, αλλά πλέον και ζωές!
Τα σωματεία μας πρέπει να αλλάξουν «στρατηγική». Να ξεφύγουν από τους 4 τοίχους των ΔΣ, να «κατέβουν» στη βάση των εργαζομένων, να ξαναμπούν στα μαγαζιά, να ακούσουν τους συναδέλφους και από κοινού να οργανώσουμε τους αγώνες. Να μην συνεχίσουν άλλο να λειτουργούν ως γραφείο νομικής εξυπηρέτησης των συναδέλφων και τίποτα άλλο!
Καμία απόλυση να μην μένει αναπάντητη. Άμεσα η ΕΣΠΗΤ και τα άλλα σωματεία να οργανώσουν μαχητική συγκέντρωση έξω από τη φιέστα των ΧΡΥΣΩΝ ΣΚΟΥΦΩΝ που διοργανώνει το Αθηνόραμα, διεκδικώντας ανάκληση της απόλυσης της Μ.Κ. και σταμάτημα κάθε σκέψης για νέες απολύσεις. Να απαγορευτούν οι απολύσεις, δεν αντέχουμε άλλη ανεργία!
Κάθε χώρος δουλειάς όπου γίνονται μειώσεις μισθών και καταπατήσεις εργατικών δικαιωμάτων να καταγγέλλεται και να μπαίνει στο «στόχαστρο» των κινητοποιήσεων. Να διεκδικήσουμε συλλογικές συμβάσεις, μισθούς για να ζούμε κι όχι να πεινάμε, ασφάλιση για όλους.
Κανένας άνεργος ή απλήρωτος συνάδελφος να μην μείνει χωρίς ρεύμα, νερό, φάρμακα, χωρίς στέγη, και τρόφιμα. Να οργανώσουμε άμεσα την συνεύρεση των πιο «χτυπημένων» συναδέλφων, και να αποφασίσουμε συλλογικές δράσεις διεκδικώντας ένα πλαίσιο αιτημάτων που θα απλώνεται σαν δίκτυ προστασίας. Κι όχι να περιοριζόμαστε σε ποιους θα δώσουμε «δανεικά» ή «βοηθήματα», αναπαράγοντας μια λογική φιλανθρωπίας και ανάθεσης, όπως κάνουν το κράτος, τα εργοδοτική «ιδρύματα» ή η Εκκλησία παρέα με μεγαλεκδότες που απολύουν και τρομοκρατούν στους χώρους δουλειάς τους (βλ. Σκάι). Να διεκδικήσουμε επίδομα ανεργίας για όλη τη διάρκειά της, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κατάργηση χαρατσιών για ανέργους, χαμηλόμισθους κ.α.
Μόνο εάν τους ανατρέψουμε, μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα διαφορετικό μέλλον!
Ανεργία, απολύσεις, μαύρη εργασία, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μπλοκάκι, απλήρωτη εργασία, εντατικοποίηση συνθέτουν το εφιαλτικό παζλ της εξαθλίωσης στα μέσα ενημέρωσης, που κάποτε παρουσιάζονταν από τους εκδότες ως πεδίο «λαμπρών ευκαιριών καριέρας».
Ο Λυμπέρης μεταβίβασε σε ανύποπτο χρόνο μέσω κυπριακών οφ σορ τους «καλούς» τίτλους του σε μια εταιρεία-«βιτρίνα», με τη βοήθεια των Φιλιππόπουλου-Κοντομηνά, και στη συνέχεια πέταξε στην ανεργία εκατοντάδες εργαζόμενους, χωρίς να καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Ενώ έβαλε και τρία περίπου εκατομμύρια «φέσι» στο ασφαλιστικό μας ταμείο. Μάλιστα, ο μίστερ …Στάτους έφτασε στο έσχατο σημείο ξεπεσμού να αναβάλει πλειστηριασμό χάρτου υπέρ των εργαζομένων, για να τους εκδικηθεί επειδή τόλμησαν να του χαλάσουν τη μόστρα του καλοπληρωτή στην «πιάτσα» της Εκάλης!
Στη Δέσμη Εκδοτική, που εκδίδει το Αθηνόραμα, μία ακόμα συνάδελφος απολύθηκε για ασήμαντη αφορμή, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για τρομοκρατική κι εκδικητική απόλυση αφού ήταν ανάμεσα στους «συνήθεις υπόπτους» που απεργούσαν. Είχαν προηγηθεί κι άλλες δύο απολύσεις το τελευταίο δίμηνο.
Στα κρατικά μέσα (ΕΡΤ-ΑΠΕ-ΓΓΕ) βρίσκεται σε εξέλιξη μια ριζική ανατροπή των συμβάσεων, με άγριο τσεκούρωμα των μισθών, ενώ στα δημοτικά ραδιόφωνα το μέλλον των συναδέλφων είναι αμφίβολο, με τελευταίο παράδειγμα τον Επικοινωνία του Ν. Ηράκλειου, που η δημοτική αρχή επιδιώκει άμεσα να ρίξει λουκέτο, αφού πρώτα τον διέλυσε.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, οι συνάδελφοι νιώθουν μόνοι, αβοήθητοι κι ανήμποροι να αντιδράσουν και να αντισταθούν. Οι αγώνες όλου του λαού, αλλά και των εργαζόμενων του κλάδου των ΜΜΕ, είναι γεγονός ότι δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το σημερινό εφιάλτη. Δυστυχώς, το δικό του μερίδιο ευθύνης έχει το υποταγμένο συνδικαλιστικό κίνημα στα ΜΜΕ, τα σωματεία και οι ενώσεις μας, που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, δεν αναζωογονούν τη συλλογική συζήτηση και δράση, δεν οργανώνουν πραγματικούς, αποφασιστικούς αγώνες, στηριγμένους στη βάση των εργαζομένων. Αντίθετα, εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να αναζητούν ψεύτικα «στηρίγματα» στους κοινοβουλευτικούς διαδρόμους, στις «διμερείς επαφές» με την εργοδοσία, στα παζάρια και τη συνδιαλλαγή, χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα.
Το Παρατύπως έχοντας συναίσθηση των πρωτόγνωρων δυσκολιών της εποχής που ζούμε, απευθύνει ένα πλατύ κάλεσμα αγώνα για την ανατροπή σε όλους τους συναδέλφους, σε κάθε εργαζόμενο που δουλεύει στα σύγχρονα κάτεργα των ΜΜΕ, αλλά και σε όσους αναζητούν απελπισμένα μια θέση εργασίας στη σημερινή εργασιακή ζούγκλα. Απέναντι στη σημερινή κατάσταση, πρέπει να ορθώσουμε τη συλλογική μας αντίσταση, να παλέψουμε για την ανατροπή των μνημονίων, της πολιτικής που έχουν επιβάλει οι δανειστές ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, τη χρεομηχανή που αλέθει μισθούς, συντάξεις, όνειρα κι ελπίδες, αλλά πλέον και ζωές!
Τα σωματεία μας πρέπει να αλλάξουν «στρατηγική». Να ξεφύγουν από τους 4 τοίχους των ΔΣ, να «κατέβουν» στη βάση των εργαζομένων, να ξαναμπούν στα μαγαζιά, να ακούσουν τους συναδέλφους και από κοινού να οργανώσουμε τους αγώνες. Να μην συνεχίσουν άλλο να λειτουργούν ως γραφείο νομικής εξυπηρέτησης των συναδέλφων και τίποτα άλλο!
Καμία απόλυση να μην μένει αναπάντητη. Άμεσα η ΕΣΠΗΤ και τα άλλα σωματεία να οργανώσουν μαχητική συγκέντρωση έξω από τη φιέστα των ΧΡΥΣΩΝ ΣΚΟΥΦΩΝ που διοργανώνει το Αθηνόραμα, διεκδικώντας ανάκληση της απόλυσης της Μ.Κ. και σταμάτημα κάθε σκέψης για νέες απολύσεις. Να απαγορευτούν οι απολύσεις, δεν αντέχουμε άλλη ανεργία!
Κάθε χώρος δουλειάς όπου γίνονται μειώσεις μισθών και καταπατήσεις εργατικών δικαιωμάτων να καταγγέλλεται και να μπαίνει στο «στόχαστρο» των κινητοποιήσεων. Να διεκδικήσουμε συλλογικές συμβάσεις, μισθούς για να ζούμε κι όχι να πεινάμε, ασφάλιση για όλους.
Κανένας άνεργος ή απλήρωτος συνάδελφος να μην μείνει χωρίς ρεύμα, νερό, φάρμακα, χωρίς στέγη, και τρόφιμα. Να οργανώσουμε άμεσα την συνεύρεση των πιο «χτυπημένων» συναδέλφων, και να αποφασίσουμε συλλογικές δράσεις διεκδικώντας ένα πλαίσιο αιτημάτων που θα απλώνεται σαν δίκτυ προστασίας. Κι όχι να περιοριζόμαστε σε ποιους θα δώσουμε «δανεικά» ή «βοηθήματα», αναπαράγοντας μια λογική φιλανθρωπίας και ανάθεσης, όπως κάνουν το κράτος, τα εργοδοτική «ιδρύματα» ή η Εκκλησία παρέα με μεγαλεκδότες που απολύουν και τρομοκρατούν στους χώρους δουλειάς τους (βλ. Σκάι). Να διεκδικήσουμε επίδομα ανεργίας για όλη τη διάρκειά της, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κατάργηση χαρατσιών για ανέργους, χαμηλόμισθους κ.α.
Μόνο εάν τους ανατρέψουμε, μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα διαφορετικό μέλλον!
