Aπολογισμός Εκλογών ΕΣΠΗΤ: Τα άμεσα κρίσιμα ερωτήματα για την Ένωση

Τα αποτελέσματα των πρόσφατων αρχαιρεσιών στην ΕΣΠΗΤ για την εκλογή των αντιπροσώπων της Ένωσης στο 7ο Τακτικό Πανελλαδικό Συνέδριο της ΠΟΕΣΥ αντικατοπτρίζουν τη σημερινή εικόνα που παρουσιάζει το συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου μας στην εποχή της άγριας αντιλαϊκής επέλασης των μνημονίων, της διαρκούς υποταγής στις ορέξεις των δανειστών ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, και της κλιμάκωσης της εργοδοτικής επίθεσης στον κλάδο, απέναντι σε μισθούς, συλλογικές συμβάσεις και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Αποτελέσματα ΕΣΠΗΤ 2014

Ψήφισαν 415, Έγκυρα 411, Λευκά 2, Άκυρα 2

ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ -Αριστερή Πρωτοβουλία Εργαζόμενων Συντακτών 76 ψήφοι (3 αντιπρόσωποι)
ΝΕΑ ΚΙΝΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ 153 ψήφοι (7 αντιπρόσωποι)
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ — ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ 129 ψήφοι (6 αντιπρόσωποι)
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ 19 ψήφοι (1 αντιπρόσωπος)
ΕΝΤΥΠΩΣ 13 ψήφοι
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ 13 ψήφοι
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ 8 ψήφοι

Σε μια εποχή που οι Ενώσεις αδυνατούν να υπερασπιστούν βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, που η πλειοψηφία των συναδέλφων παραμένουν απολυμένοι και άνεργοι, και όσοι ακόμα εργάζονται, δουλεύουν απλήρωτοι, και επιβιώνουν με έναντι, δίπλα σε όλο και περισσότερους «μαύρους» και ανασφάλιστους ή ελαστικά εργαζόμενους συναδέλφους τους, η λογική ενός «προεδρικοκεντρικού συνδικαλισμού» των υποσχέσεων, των «μικρορουσφετιών» και εξυπηρετήσεων, φαίνεται πως προτάσσεται από ένα σημαντικό τμήμα συναδέλφων, ως η μόνη «ρεαλιστική προοπτική» για το σημερινό συνδικαλισμό. Και αυτό βέβαια ισχύει, για όσους συναδέλφους παρακολουθούν τα συνδικαλιστικά δρώμενα, γιατί η αποχή έφτασε περίπου το 65% επί των εγγεγραμμένων ή το 42% επί των ταμειακώς εντάξει…

Το ΔΣ της ΕΣΠΗΤ, κατά πλειοψηφία, προτάσσει να συνδιαλέγεται και να αποφασίζει κυρίως για κάθε λογής «παροχές», όπως επιδόματα σε απολυμένους ή χαμηλόμισθους συναδέλφους ή πασχίζει να εξασφαλίσει με τις άλλες Ενώσεις επιδοτούμενα σεμινάρια για ανέργους με …φοροκρατήσεις και πληρωμή μετά από πολλούς μήνες. Αυτή είναι η πραγματικότητα που δυστυχώς δίνει τον τόνο στον κλάδο.

Ø       Απουσιάζει η δράση μέσα και έξω από τα μαγαζιά,

Ø       Υποχωρεί η πρόταση της συλλογικής αντίστασης και του μαχητικού αγώνα, ενάντια στα πογκρόμ των απολύσεων, των λουκέτων και των ατομικών συμβάσεων,

Ø       Εργαζόμενοι σε σάιτ ή απλήρωτοι συνάδελφοι, έχουν εγκαταλειφτεί στη μοίρα τους. Ποιες άραγε οργανωμένες πρωτοβουλίες έλαβε η ΕΣΠΗΤ (εκτός από την αξιοπρόσεκτη προσπάθεια με την εκδήλωση για τα ενημερωτικά σάιτ, που έγινε με πρόταση του Παρατύπως) για τέτοια κομβικά εργασιακά ζητήματα του κλάδου;

Μετά τις πρώτες μεγάλες μάχες, στην αρχή του πρώτου μνημονίου, σε ΔΟΛ, Αττικές Εκδόσεις, Ελεύθερο Τύπο, Ελευθεροτυπία και αλλού, και βέβαια την κορυφαία σύγκρουση για το «μαύρο» στην ΕΡΤ, και τις ήττες που ακολούθησαν, και για τις οποίες ποτέ οι Ενώσεις δεν μίλησαν, η ελπίδα των συναδέλφων πλέον αναζητείται στο «λιγότερο κακό» (κάλιο απλήρωτοι, παρά απολυμένοι..), ή ακόμα και στον διαγκωνισμό για το ποιοι θα παραμείνουν στη γαλέρα να τραβούν κουπί και ποιοι θα πέσουν στη θάλασσα της ανεργίας…

Αυτή η εικόνα του συνδικαλισμού στα ΜΜΕ εκφράστηκε και στις πρόσφατες εκλογές στην ΕΣΠΗΤ.

Ø       Η Νέα Κίνηση Δημοσιογράφων αξιοποιώντας και τα «πλεονεκτήματα» που προσφέρει το προεδρείο, εξέφρασε πιο αυθεντικά αυτή τη νοοτροπία και αντίληψη, καταφέρνοντας να βγει πρώτη δύναμη και να εκλέξει δύο αντιπροσώπους επιπλέον.

Ø       Η σύμπραξη Δημοσιογραφικής Ανανέωσης και Ενωτικής Κίνησης Δημοσιογράφων (η οποία μόλις το 2012 ήλεγχε το προεδρείο της ΕΣΠΗΤ, με πρόεδρο τον Γ. Πλαχούρη και ουσιαστικά εκπαραθυρώθηκε από το… μπαλκονάκι του 6^ου ορόφου της Βαλαωρίτου, μετά από την μαζική συνέλευση των μελών, που καταψήφισε τον απολογισμό της το Μάρτιο του 2012), δεν μπορεί να πανηγυρίζει για το αποτέλεσμά της. Το 2011, όταν είχαν συμμετάσχει με ξεχωριστά ψηφοδέλτια, είχαν λάβει αθροιστικά 195 ψήφους και είχαν εκλέξει 8 αντιπροσώπους. Φέτος, έλαβαν μόλις 129 ψήφους και εξέλεξαν δύο λιγότερους (6) αντιπροσώπους.

Το ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ ευχαριστεί τους 76 συναδέλφους που το τίμησαν με την ψήφο τους, εκλέγοντας 3 αντιπροσώπους. Παρά τις «απώλειες» συναδέλφων λόγω απολύσεων και τα εργοδοτικά χτυπήματα, έδωσε την εκλογική μάχη προβάλλοντας ένα άλλο περιεχόμενο δράσης και αγώνα για την Ένωση.

Ασφαλώς το αποτέλεσμα αυτό δεν είναι ικανοποιητικό, αν και για μόλις λίγες ψήφους χάθηκε ο 4^ος αντιπρόσωπος. Ωστόσο, το μεγάλο ζητούμενο για την συλλογικότητα του ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ, αλλά και για κάθε μαχόμενο αγωνιστή συνάδελφο είναι:

§         Πώς θα μπορέσει, μαζί με όλο το σωματείο, να βρεθεί μέσα στα μαγαζιά του κλάδου, να παλέψει  μαζί με τους συναδέλφους που θέλουν να ανατρέψουν αυτή την αθλιότητα που βιώνουμε.

§         Πώς η Ένωση θα σπάσει το καθεστώς μαύρης εργασίας στις ενημερωτικές ιστοσελίδες, πώς θα ασφαλιστούν όλοι οι συνάδελφοί μας στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ.

§         Πώς όλοι όσοι εργάζονται ως «ελαστικοί» θα μπουν στο μισθολόγιο, και θα πάψουν να παρουσιάζονται από τα αφεντικά ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», ενώ χτυπάνε κάθε μέρα κάρτα.

§         Πώς οι άνεργοι θα βρουν δουλειές, όχι σε μπαταχτσήδες σαν τους σημερινούς εκδότες, ούτε σε σεμινάρια- «χρυσωμένα χάπια», αλλά σε χώρους εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς, με νέες συλλογικές συμβάσεις, με σεβασμό στην ενημέρωση του λαού, με πραγματικό ρεπορτάζ, ανεξάρτητο από το κράτος, την τρόικα, τα αφεντικά και τους τραπεζίτες.

§         Πώς εργαζόμενοι και συνταξιούχοι θα παλέψουμε από κοινού ενάντια στα νέα σχέδια που απεργάζονται κυβέρνηση, τρόικα, ΟΟΣΑ και κεφάλαιο, για πλήρη διάλυση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, για συντάξεις… εγγυημένης πείνας, για «επίταξη» του αγγελιόσημου ή και κατάργησή του, προς όφελος των δανειστών και των επιχειρηματιών.

§         Πώς συντάκτες, υπάλληλοι και τεχνικοί θα συγκροτήσουν ένα νέο συνδικάτο Τύπου, ώστε όλοι οι εργαζόμενοι να μπορούν να ορθώσουν συλλογικά το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το πολιτικό προσωπικό της που κάθε φορά κυβερνά.

Οι κάλπες έκλεισαν, τα αποτελέσματα βγήκαν, οι αντιπρόσωποι των Ενώσεων θα συγκροτήσουν τον ερχόμενο Οκτώβριο το 7^ο συνέδριο της ΠΟΕΣΥ. Όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απασχολήσουν τον κλάδο, το κίνημα, και τους εργαζόμενους όλη την επόμενη περίοδο, με την απαίτηση, ο δικός μας ο κλάδος να συμβάλει με το δικό του λιθαράκι στην ανασυγκρότηση του κινήματος, στο να ξαναβγεί και πάλι ο κόσμος στο δρόμο του αγώνα, για την ανατροπή της σημερινής πολιτικής, για την έξοδο από τα μνημόνια και την βάσανο της «χρεομηχανής», για να αλλάξει η ζωή μας και να πάρουμε εμείς τις τύχες στα χέρια μας.