Πρόκειται για ένα μεγάλο φιάσκο, για μια ακόμα απόδειξη της απόλυτης απαξίωσης της Ένωσης στα μάτια και τη συνείδηση των συναδέλφων, για ένα αποτέλεσμα της χρόνιας γραφειοκρατικής κατρακύλας, της απόλυτης αποξένωσης της ΕΣΠΗΤ από τα καθημερινά μικρά αλλά και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι συντάκτες στο χώρο των περιοδικών.
Πώς να έρθει ένας συνάδελφος σε μια ευνουχισμένη διαδικασία όπου ως απλός κομπάρσος θα κληθεί να... απαλλάξει το ΔΣ «από κάθε ευθύνη...» ή να... εγκρίνει τον προϋπολογισμό του 2008, και όπου δεν θα υπάρξει συζήτηση κι απόφαση για τα σημαντικά ζητήματά μας; Ιδίως σε μια στιγμή που:
- Δεν έχουμε πάρει δεκάρα τσακιστή αύξηση και πολύ περισσότερο τα μέλη της ΕΣΠΗΤ δεν γνωρίζουν τι και πώς διεκδικούμε με τη νέα ΣΣΕ που αργεί χαρακτηριστικά, όταν η ακρίβεια αδειάζει την τσέπη στα μισά του μήνα.
- Τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα ανατρέπονται μετά την ψήφιση του αντιασφαλιστικού εκτρώματος Πετραλιά, που λεηλατεί τους πόρους του ΤΑΙΣΥΤ και πετσοκόβει ασφαλιστικές κατακτήσεις.
- Οι εκδότες ανενόχλητοι απολύουν συναδέλφους, κλείνουν περιοδικά, αλλάζουν μονομερώς εργασιακές συμβάσεις, επιβάλουν τη μαύρη και ελαστική εργασία.
Η σημερινή ηγεσία της ΕΣΠΗΤ δεν μπορεί να αφουγκραστεί τις πραγματικές αγωνίες των συναδέλφων. Είναι κλεισμένη σε τέσσερις τοίχους, και δεν μπαίνει ποτέ στον κόπο να κάνει μια βόλτα σε εκδοτικά συγκροτήματα για να ενημερώσει, να καλέσει σε δράση και επαγρύπνηση. Με μέιλ και ραβασάκια δεν προχωρούν οι συλλογικές διαδικασίες, δεν οικοδομείται η αλληλεγγύη και η κοινή στάση και δράση των εργαζομένων, δεν ανατρέπεται η κατεστημένη αντίληψη του «δε γίνεται τίποτα», της ατομικής λύσης, του συμβιβασμού με την εργοδοσία και την καθεστωτική πολιτική.
Ως ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ έχουμε μια διαφορετική προσέγγιση του ζητήματος της άμεσης δημοκρατίας στα σωματεία. Πιστεύουμε ότι το σωματείο οφείλει να είναι διαρκώς εκεί που ζει, εργάζεται, μάχεται ο κάθε συνάδελφος, να τον στηρίζει στις μικρές και μεγάλες ανταρσίες του, να τον υπερασπίζεται απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Αλλά και να συνενώνει τις διάσπαρτες αντιστάσεις σε ένα κοινό μέτωπο, να οργανώνει το συλλογικό αγώνα των εργαζομένων ενάντια σε ό,τι τους καταδυναστεύει, να αναδεικνύει στην πράξη κι όχι στα λόγια ως ύψιστο όργανο τη γενική συνέλευση στους χώρους δουλειάς και στην ΕΣΠΗΤ.
Απόρροια αυτής της διαφορετικής λογικής μας είναι και το γεγονός ότι το ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ «αγχώνεται» κάθε φορά που έχουμε ΓΣ να επισκεφθεί όσους χώρους δουλειάς μπορεί. Εμείς πάντως δηλώνουμε ότι δεν πτοούμαστε από τη δύσκολη κατάσταση. Έχουμε εμπιστοσύνη στο κριτήριο των συναδέλφων, αντιλαμβανόμαστε το «σήμα» που στέλνουν στα αποξενωμένα επιτελεία του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού. Θα συνεχίσουμε να μεταδίδουμε από στόμα σε στόμα την ανάγκη της συλλογικής στάσης και της αγωνιστικής δράσης, γιατί ο ατομικός συμβιβασμός βολεύει μόνο την εργοδοσία, το κράτος και τους εκπροσώπους ενός ηττημένου και υποταγμένου συνδικαλισμού που έχει αλλοτριωθεί στα γρανάζια της διαχείρισης των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, όπως είδαμε και στον προς έγκριση κατατεθειμένο προϋπολογισμό της ΕΣΠΗΤ...Ραντεβού το Σεπτέμβρη!
ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ-Αριστερή Πρωτοβουλία Εργαζομένων Συντακτών
