Με αγωνιστικό πνεύμα και την συμμετοχή περίπου 1.000 εργαζομένων από όλα τα σωματεία του κλάδου των ΜΜΕ, πραγματοποιήθηκε την 1η Οκτώβρη η 24ωρη απεργία των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Η πρώτη απεργιακή κινητοποίηση εργαζομένων ενάντια στο αντεργατικό έκτρωμα Πετραλιά, μετά την ψήφισή του στη βουλή, είναι γεγονός και η σημαντική ανταπόκριση που βρήκε από χιλιάδες εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης δείχνει ότι υπάρχει έδαφος για αντεπίθεση του κινήματος με στόχο την κατάργηση του νόμου και τη διεκδίκηση ενός νέου, ενιαίου ασφαλιστικού φορέα για όλες τις ειδικότητες –συντάκτες, τεχνικούς, διοικητικούς, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης, με αυξημένες παροχές και δικαιώματα, με αύξηση των εργοδοτικών εισφορών και διαφύλαξη των αποθεματικών του, με λιγότερα χρόνια δουλειάς, και μεγαλύτερες συντάξεις, με εργατικό έλεγχο στη λειτουργία του.
Κυριάρχησαν συνθήματα κατά της κυβερνητικής πολιτικής και της αντι-ασφαλιστικής επίθεσης, όπως «Αυτή η πολιτική η αντιλαϊκή, με αγώνες κι απεργία θα ανατραπεί», «Τα χρέη των χρηματιστών κρατικοποιούν, τα αποθεματικά μας τα λεηλατούν», «Αγώνας διαρκείας πανεργατικός, είναι η απάντηση από δω και μπρος» κ.α.
Η ιδέα της απεργίας «έπεσε» από μια γενικόλογη πρόταση της ΠΟΕΣΥ που μιλούσε για κινητοποίηση την 1η Οκτωβρίου, ημέρα επίσημης έναρξης λειτουργίας του ΕΤΑΠ ΜΜΕ. Την υπόθεση όμως πήραν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι, κι εδώ σημαντική υπήρξε η συμβολή των ανεξάρτητων αριστερών αγωνιστικών σχημάτων σε ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΣΗΕΜ-Θ, ΕΤΙΤΑ κ.α. που συντόνισαν τις κινήσεις τους λίγες μέρες πριν την απεργία, σε σύσκεψη που συγκάλεσαν το Παρατύπως, το Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο και οι Financial Crimes, και στο κοινό απεργιακό κάλεσμα που συνυπέγραψαν με τα σχήματα Αγωνιστική Συνεργασία (ΕΤΙΤΑ), Ασύνταχτος Τύπος (ΕΣΗΕΜ-Θ), Συσπείρωση Δημοσιογράφων-Δούρειος Τύπος (ΕΣΗΕΑ) και Πρωτοβουλία Γένοβα σε Λιθογράφους και ΕΠΗΕΑ.
Συνολικά, 16 ενώσεις και σωματεία από όλο τον κλάδο συμμετείχαν με αποφάσεις τους στην απεργία, με τελευταία και καταϊδρωμένη την ΕΣΗΕΑ, η πλειοψηφία της οποίας έκανε τη ....στρουθοκάμηλο, αλλά όταν συνειδητοποίησε ότι θα είναι η μόνη απεργοσπάστρια Ένωση, μπήκε κι αυτή στο ...χορό.
Ωστόσο, η απεργία αυτή έγινε όπως κι όλες οι άλλες: χωρίς ουσιαστική ενημέρωση των συναδέλφων, χωρίς προπαγάνδιση στους χώρους δουλειάς, χωρίς γενικές συνελεύσεις σε μαγαζιά, περίπου για την «τιμή των όπλων». Είναι χαρακτηριστικό ότι την ημέρα της απεργίας, «συνεργείο» του Παρατύπως που πραγματοποίησε εξόρμηση στη Μότορπρες, ένα από τα μεγαλύτερα «μαγαζιά» του χώρου του περιοδικού Τύπου, η εικόνα ήταν απογοητευτική, καθώς οι περισσότεροι εργαζόμενοι ούτε γνώριζαν ούτε είχαν ακούσει κάτι για απεργία!
Ως Παρατύπως, εκτιμούμε ότι η πρώτη αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων ήταν σημαντική. Παρότι δεν έγιναν ούτε τα στοιχειώδη για άλλη μια φορά από την ΕΣΠΗΤ και την πλειοψηφία του ΔΣ που προτίμησε την αποστολή «ενημερωτικού email», από τις εξορμήσεις έστω σε κάποιους χώρους εργασίας. Ούτε φυσικά τηρήθηκε η απόφαση του ΔΣ για συμβολική κατάληψη στο ΤΑΙΣΥΤ, από τη διαδήλωση, η οποία τελικά κατέληξε σε ...παράσταση στο υπουργείο Απασχόλησης και φυλλορρόησε.
Κυριάρχησαν συνθήματα κατά της κυβερνητικής πολιτικής και της αντι-ασφαλιστικής επίθεσης, όπως «Αυτή η πολιτική η αντιλαϊκή, με αγώνες κι απεργία θα ανατραπεί», «Τα χρέη των χρηματιστών κρατικοποιούν, τα αποθεματικά μας τα λεηλατούν», «Αγώνας διαρκείας πανεργατικός, είναι η απάντηση από δω και μπρος» κ.α.
Η ιδέα της απεργίας «έπεσε» από μια γενικόλογη πρόταση της ΠΟΕΣΥ που μιλούσε για κινητοποίηση την 1η Οκτωβρίου, ημέρα επίσημης έναρξης λειτουργίας του ΕΤΑΠ ΜΜΕ. Την υπόθεση όμως πήραν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι, κι εδώ σημαντική υπήρξε η συμβολή των ανεξάρτητων αριστερών αγωνιστικών σχημάτων σε ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΣΗΕΜ-Θ, ΕΤΙΤΑ κ.α. που συντόνισαν τις κινήσεις τους λίγες μέρες πριν την απεργία, σε σύσκεψη που συγκάλεσαν το Παρατύπως, το Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο και οι Financial Crimes, και στο κοινό απεργιακό κάλεσμα που συνυπέγραψαν με τα σχήματα Αγωνιστική Συνεργασία (ΕΤΙΤΑ), Ασύνταχτος Τύπος (ΕΣΗΕΜ-Θ), Συσπείρωση Δημοσιογράφων-Δούρειος Τύπος (ΕΣΗΕΑ) και Πρωτοβουλία Γένοβα σε Λιθογράφους και ΕΠΗΕΑ.
Συνολικά, 16 ενώσεις και σωματεία από όλο τον κλάδο συμμετείχαν με αποφάσεις τους στην απεργία, με τελευταία και καταϊδρωμένη την ΕΣΗΕΑ, η πλειοψηφία της οποίας έκανε τη ....στρουθοκάμηλο, αλλά όταν συνειδητοποίησε ότι θα είναι η μόνη απεργοσπάστρια Ένωση, μπήκε κι αυτή στο ...χορό.
Ωστόσο, η απεργία αυτή έγινε όπως κι όλες οι άλλες: χωρίς ουσιαστική ενημέρωση των συναδέλφων, χωρίς προπαγάνδιση στους χώρους δουλειάς, χωρίς γενικές συνελεύσεις σε μαγαζιά, περίπου για την «τιμή των όπλων». Είναι χαρακτηριστικό ότι την ημέρα της απεργίας, «συνεργείο» του Παρατύπως που πραγματοποίησε εξόρμηση στη Μότορπρες, ένα από τα μεγαλύτερα «μαγαζιά» του χώρου του περιοδικού Τύπου, η εικόνα ήταν απογοητευτική, καθώς οι περισσότεροι εργαζόμενοι ούτε γνώριζαν ούτε είχαν ακούσει κάτι για απεργία!
Ως Παρατύπως, εκτιμούμε ότι η πρώτη αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων ήταν σημαντική. Παρότι δεν έγιναν ούτε τα στοιχειώδη για άλλη μια φορά από την ΕΣΠΗΤ και την πλειοψηφία του ΔΣ που προτίμησε την αποστολή «ενημερωτικού email», από τις εξορμήσεις έστω σε κάποιους χώρους εργασίας. Ούτε φυσικά τηρήθηκε η απόφαση του ΔΣ για συμβολική κατάληψη στο ΤΑΙΣΥΤ, από τη διαδήλωση, η οποία τελικά κατέληξε σε ...παράσταση στο υπουργείο Απασχόλησης και φυλλορρόησε.
Απαιτείται πραγματικός αγωνιστικός σχεδιασμός με προοπτική, συντονισμός των σωματείων του κλάδου κι όχι μόνο κάποιων ΔΣ ή των συνδικαλιστικών ηγεσιών τους, ερήμην της βάσης των εργαζομένων, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες με γενικές συνελεύσεις στους χώρους εργασίας, από όλους τους εργαζόμενους –συντάκτες, τεχνικούς, διοικητικούς- εάν θέλουμε το Συνδικάτο Τύπου να αρχίσει να «στήνεται» στα πόδια του, από τους ίδιους τους εργαζόμενους, κι όχι να διαχέεται ως «ανάγκη» σε κείμενα και αποφάσεις συνεδρίων και παρατάξεων, και στην πράξη να λειτουργεί ο κλάδος με τη λογική του κατακερματισμού.
