Με μια απόφαση- σταθμό για την εργοδοτική πρακτική που θα δοκιμαστεί από δω και πέρα στο σύνολο της βιομηχανίας των ΜΜΕ και του Τύπου, η οικογένεια Αγγελόπουλου αποφάσισε να ...εκκαθαρίσει το δικαίωμα εκατοντάδων συντακτών, τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων τους στην εργασία, μετά την απόφαση της 19ης Ιουνίου για λουκέτο στις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής» και στο ραδιοφωνικό σταθμό CITY. Όλα έγιναν εν κρυπτώ, αιφνιδιάζοντας ακόμα και διευθυντικά στελέχη, προφανώς, για να «κοπούν τα πόδια» σε όσους θα ήθελαν να αντιδράσουν.
Ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελόπουλου θα βάλουν προφανώς πλώρη για άλλες επιχειρηματικές μπίζνες, αφού οδήγησαν τα προαναφερθέντα «καράβια» στην ξέρα «πνίγοντας» τη δουλειά, τους κόπους και τα όνειρα εκατοντάδων εργαζόμενων. Αυτοί είναι άλλωστε τα θύματα του «πολέμου» που έχει κηρύξει η εργοδοσία και που βιώνουμε όλο και πιο έντονα το τελευταίο διάστημα της καπιταλιστικής κρίσης, με απολύσεις, παραπέρα ελαστικοποίηση της εργασίας, καθήλωση μισθών, 4ήμερα κ.α.
Παρόμοιο σκηνικό διαμορφώνεται και το χώρο των περιοδικών. Πρόσφατα, η εταιρεία Δάφνη ΑΕ έβαλε λουκέτο σε ένα άλλο γνωστό γυναικείο περιοδικό, το Diva, ενώ ο Περιοδικός Τύπος ΑΕ και άλλες μικρότερες εταιρείες καθυστερούν πλέον σε μόνιμη βάση μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές 2-3 μηνών, κρατώντας σε ομηρία τους εργαζόμενους.
Είναι φανερό ότι η απόφαση για λουκέτο στον Ελεύθερο Τύπο, ένα από τα «βαριά» ονόματα στο χώρο των ΜΜΕ, θα αποτελέσει ένα είδος «πειραματικού εργαστήριου» για τα αφεντικά της ενημέρωσης για το πώς θα κινηθούν από δω και πέρα. Θα μετρήσουν αντιδράσεις. Και αν δεν υπάρξουν, θα προχωρήσουν κι άλλοι... Με αυτή την οπτική πρέπει να αντιμετωπίσουμε ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι του κλάδου την εξέλιξη αυτή. Για αυτό, η απάντηση δεν πρέπει να είναι μόνο υπόθεση των εργαζομένων του ομίλου, αλλά του συνόλου των εργαζόμενων στα ΜΜΕ. Αν αυτή η σαρωτική επίθεση της εργοδοσίας περάσει αναπάντητη τότε τα χειρότερα έπονται!
Αυτό που απαιτείται είναι:
1. Αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους εργαζόμενους στο Ελεύθερο Τύπο και τον CITY και τις όποιες αγωνιστικές αποφάσεις αυτοί λάβουν.
2. Έκτακτες γενικές συνελεύσεις σε όλες τις εφημερίδες και τα μεγάλα περιοδικά, ώστε να μιλήσουν και να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δυναμικές μορφές αντίδρασης σε όσα μας ετοιμάζουν χωρίς την έγκρισή μας.
3. Κοινό απεργιακό μέτωπο ΟΛΩΝ των σωματείων ενάντια στο «δικαίωμα» των εργοδοτών να ανοιγοκλείνουν όποτε θέλουν έντυπα, να πετούν σαν αναλώσιμα αντικείμενα τους εργαζόμενους. Για να απαγορευθούν οι απολύσεις και να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας των εργαζόμενων. Για να αποσπαστούν πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και να σπάσει η αλυσίδα της λιτότητας και των μισθολογικών περικοπών. Για το δικαίωμα στη σταθερή, πλήρη και ανθρώπινη εργασία για όλους τους εργαζόμενους στο χώρο των ΜΜΕ.