Το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, ο Χότζας και στο βάθος… ΙΚΑ;

Με την πρόσφατη Απόφαση της υπουργού Απασχόλησης, στις 9 Ιουνίου, εγκρίθηκε ο νέος Κανονισμός του Κλάδου Υγείας του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ. Όσοι είδαν την ανακοίνωση που έβγαλε από την πρώτη στιγμή το Υπουργείο, γέλασαν γιατί όλα αναφέρονταν σαν να επρόκειτο για μια σπουδαία παροχή, ενώ στην πραγματικότητα η υπουργός έδωσε απλώς πίσω όσα είχε προσπαθήσει να αποσπάσει από τους ασφαλισμένους του κλάδου Υγείας του ΤΑΙΣΥΤ και του ΤΑΤΤΑ, με τον περσινό ασφα-ληστρικό νόμο.
Τις νέες πρόνοιες του Κανονισμού Υγείας τις γνωρίζετε πλέον. Στο σημείο όμως αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι οι όποιες τροποποιήσεις αποφασίστηκαν, έγιναν σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να «χρυσώσει το χάπι» της αντιδραστικής ασφα-ληστρικής «μεταρρύθμισης» και των τραγικών συνεπειών που είχε στα ασφαλιστικά δικαιώματα των χιλιάδων ασφαλισμένων του ΤΑΙΣΥΤ και των άλλων «επιστρατευμένων» ταμείων του κλάδου στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ (δήμευση του 10% του αγγελιοσήμου, αλλαγές σε όρια ηλικίας κλπ.).
Όλα αυτά θυμίζουν το γνωστό ανέκδοτο του Χότζα, με το μικρό σπίτι του χωριάτη που αφού το παραγέμισε με διάφορα πράγματα και ζώα και δε χωρούσε ούτε όρθιος, όταν άρχισε να το αδειάζει, του φάνηκε ....τεράστιο. Όμως το ανέκδοτο της « ασφαλιστικής μεταρρύθμισης», της λεηλασίας του 10% των εισφορών του αγγελιοσήμου, της διαιώνισης της εισφοροδιαφυγής (το 27% των εργαζομένων δουλεύει χωρίς καμία ασφαλιστική κάλυψη, με βάση αποκαλυπτικά στοιχεία του ΙΚΑ), και της αύξησης του χρόνου συνταξιοδότησης, έχουν χειροτερεύσει δραματικά την ασφαλιστική πραγματικότητα για τους εργαζόμενους.
Για όλους αυτούς τους λόγους, παρόλο που η αλλαγή του Κανονισμού Υγείας είναι μια σημαντική εξέλιξη, δεν προσφέρεται και για να πανηγυρίζουμε. Η κυβέρνηση μας επέστρεψε με καθυστέρηση δικαιώματα που μας είχε καταργήσει, γιατί συνυπολόγισε τόσο τις αντιδράσεις –μικρές έστω- των εργαζόμενων του κλάδου όσο και το πολιτικό κόστος των μέτρων της.

Νέα αντιασφαλιστική «καταιγίδα»;
Όμως, προοπτικά, τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που συνεχίζει να παίρνει η κυβέρνηση και όλες οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν αφήνουν περιθώρια. Συνολικά η κατάσταση χειροτερεύει! Όπως ανέφερε πρόσφατα η Ομοσπονδία των Εργαζόμενων στα Ασφαλιστικά Ταμεία (ΠΟΠΟΚΠ), το χρέος του Δημοσίου προς τα Ταμεία έχει φτάσει πλέον τα 12,6 δισ. ευρώ, ενώ πριν από έξι χρόνια ήταν 2,7 δισ. Ενδεικτικό της ασυνέπειας του κράτους είναι πως το χρέος αυξάνεται κατά 1,6 δισ. ευρώ τον χρόνο. Από την άλλη, η εισφοροδιαφυγή καλπάζει ανεξέλεγκτη και φέτος διαμορφώνεται στα 8,5 δισ. ευρώ! Αρκεί να πούμε ότι τα 19 δισ. που... αναζητούν τα Ταμεία αντιστοιχούν στο 150% του ποσού που δήθεν θα εξοικονομήσει το ασφαλιστικό σύστημα από σήμερα μέχρι και το 2030 από την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων που επέβαλε ο νόμος Πετραλιά! Στην κατρακύλα των Ταμείων έχουν συνεισφέρει η μαύρη εργασία, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ακόμα και τα πολυδιαφημισμένα Stage που οδηγούν σε απώλειες ασφαλιστικών εισφορών 1,1 δισ. ευρώ ετησίως. Και μετά βγαίνουν ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. και μιλούν για νέο σαρωτικό νομοσχέδιο στο ασφαλιστικό, μόλις ένα χρόνο μετά τον οδοστρωτήρα Πετραλιά.

Ενοποίηση κλάδων υγείας και... καθολική υποβάθμιση
Η κυβέρνηση ετοιμάζει να προωθήσει στο θερινό τμήμα της Βουλής νέο αντιασφαλιστικό νόμο με μαζική κατάργηση βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, και διαχωρισμό των κλάδων υγείας και ασφάλισης. Πρόκειται για πολύ σοβαρή εξέλιξη, που γίνεται εν κρυπτώ, ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Ο τέως πρόεδρος του ΙΚΑ Γ. Μέργος, σε ανύποπτο χρόνο, είχε αναφέρει τα εξής, μιλώντας σε σχετικό συνέδριο: « Η αυτοτέλεια του κλάδου υγείας επιτυγχάνει κλινική αποτελεσματικότητα, οικονομική αποτελεσματικότητα, κοινωνική δικαιοσύνη στη χρηματοδότηση και υψηλή παραγωγικότητα». Η περιβόητη αυτοτέλεια του κλάδου υγείας «επιτυγχάνεται με το «διαχωρισμό της παραγωγής από τη ζήτηση υπηρεσιών υγείας και τη δημιουργία οιονεί ανταγωνιστικών αγορών». Και συνεχίζει: «Σε μια τέτοια αγορά δημιουργούνται μονάδες, όπως τα ασφαλιστικά ταμεία, που αγοράζουν υπηρεσίες υγείας και μονάδες, όπως οι ιδιώτες, το δημόσιο και οι αυτόνομοι φορείς, που παράγουν τις υπηρεσίες υγείας ανταγωνιστικά. Αυτό προϋποθέτει την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων που αγοράζουν υπηρεσίες υγείας, τη δημιουργία αυτόνομων φορέων παροχής υπηρεσιών υγείας...». Με λίγα λόγια, το σενάριο λέει ότι προοπτικά επόμενος στόχος της κυβέρνησης (αυτής ή της επόμενης...) θα είναι η δημιουργία ενός «μεγάλου ΙΚΑ» στον κλάδο υγείας, όπου τα πρόσφατα «καλά» του νέου κανονισμού υγείας του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ θα πάνε περίπατο, και όλοι οι ασφαλισμένοι θα απολαμβάνουν υπηρεσίες... υψηλού επιπέδου όπως αυτές του ΙΚΑ...