Σχέδιο Νόμου για τις εργασιακές σχέσεις: Γενικεύουν την εργασία λάστιχο

Ψευδεπίγραφος είναι ο τίτλος του προσχέδιου νόμου για τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, καθώς όχι μόνο «εγγυήσεις κατά της εργασιακής ανασφάλειας» δεν προσφέρει, αλλά ...εγγυημένα την προάγει και την κάνει μόνιμο καθεστώς εργασιακής ζούγκλας. Η πολυδιαφημιζόμενη κατάργηση του δελτίου παροχής υπηρεσιών, που το προτιμούν οι εργοδότες –κατά κόρον και του κλάδου μας- αφού απαλλάσσονται από ασφαλιστικές εισφορές, δώρα, επιδόματα κ.α. και μπορούν να απολύουν χωρίς κόστος όποτε το επιθυμούν, αποδείχθηκε ένα καλό τρικ που έπαιξαν τα ΜΜΕ για να εξωραΐσουν ένα κατάπτυστο αντεργατικό νομοσχέδιο.
Η νέα διάταξη περί τεκμηρίου εξαρτημένης εργασίας που προτείνεται, απαιτεί δύο προϋποθέσεις: την ύπαρξη σύμβασης 3 συνεχών μηνών και κυρίως την αποκλειστικότητα και κύρια απασχόληση στον ίδιο εργοδότη. Όμως το βάρος της απόδειξης σε αυτή την περίπτωση αφορά τον ίδιο τον εργαζόμενο κι όχι τον εργοδότη. Αυτή η διάταξη ίσχυε και με τον 2639/98 χωρίς το προαπαιτούμενο των 3 μηνών, που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να αποτελεί δικλείδα ασφαλείας για τον απασχολούμενο, καθώς ο εργοδότης μπορεί να διακόπτει πριν την έλευση του τριμήνου, τη συνεργασία του και να την ξαναρχίζει με τον ίδιο ή με άλλον «συνεργάτη».
Το νομοσχέδιο «σκουπίζει» όμως και όλες τις άλλες μορφές ευέλικτης εκμετάλλευσης, εισάγοντας ειδικές ρυθμίσεις διευκόλυνσης μετατροπής της πλήρους απασχόλησης σε μερική, εκ περιτροπής κ.α. Στην εποχή της κρίσης (αλλά και γενικώς ...αναδουλειάς), «ο εργοδότης μπορεί, αντί καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, να επιβάλει σύστημα εκ περιτροπής απασχόλησης στην επιχείρησή του», με μόνο περιορισμό στη διάρκειά της κατά το ημερολογιακό έτος (6μηνο) χωρίς να αποκλείεται να συνεχίζεται (μέχρι και ένα ακόμη εξάμηνο) και στο επόμενο ημερολογιακό έτος. Υπάρχει πρόβλεψη, εφόσον παραστεί ανάγκη για πρόσθετη εργασία πέρα από τη συμφωνηθείσα, όπου «ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την παράσχει». Εδώ η σημαντική είδηση είναι ότι η μερική απασχόληση με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου επεκτείνεται πλέον και στις ΔΕΚΟ-δημόσιες επιχειρήσεις, οργανισμούς και λοιπούς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, δηλαδή το ίδιο το κράτος πρωτοστατεί στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων!
Μια άλλη ευεργετική για την εργοδοσία διάταξη εν καιρώ κρίσης είναι η δυνατότητα αντί των απολύσεων, της εφαρμογής του μέτρου της διαθεσιμότητας με όριο το τρίμηνο ανά έτος, όπου ο εργαζόμενος θα χάνει το μισό μισθό του.
Η κυβέρνηση νομιμοποιεί πλήρως τις δουλεμπορικές εταιρείες προσωρινής απασχόλησης των Οικονομάκηδων και Σία (βλ. εργοδότης της Κ. Κούνεβα). Η διάρκεια του δανεισμού αυξάνεται από 8μηνη σε 10μηνη, ενώ εισάγεται εξαίρεση για ανώτατη διάρκεια 18μηνου.
Επαναρυθμίζεται το καθεστώς της διευθέτησης του συνολικού εργάσιμου χρόνου, όπου διατηρείται η 4μηνη και 12μηνη διευθέτηση και εισάγεται η δυνατότητα κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων με περιεχόμενο διευθέτησης, μια εξέλιξη που ίσως προσφέρει στην εργοδοσία τη δυνατότητα προσφυγής στον ΟΜΕΔ και επιβολής μέσω ΣΣΕ μιας τέτοιας διευθέτησης. Συγκεκριμένα, θα επιτρέπεται για μία χρονική περίοδο (περίοδος αυξημένης απασχόλησης) ο εργαζόμενος να απασχολείται δύο ώρες την ημέρα επιπλέον των οκτώ ωρών, με τις επιπλέον των 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα να αφαιρούνται απλώς από τις ώρες εργασίας μιας άλλης χρονικής περιόδου (περίοδος μειωμένης απασχόλησης) ή έστω να επιστρέφεται με ρεπό, κι όχι βέβαια να αμείβεται παραπάνω ως υπερωρία για τον εργαζόμενο.
Το νομοσχέδιο είναι ένα καλό ...εγχειρίδιο αρωγής της εργοδοσίας σε καιρό κρίσης, που πρέπει να μας βρει απέναντί του, όπως και το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής που προωθείται από την κυβέρνηση. Η απάντηση είναι αγώνας όλων των εργαζόμενων ενάντια στην ελαστική εργασίας, κάθε μορφής, για πλήρη, σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους.