Μια ακόμη φούσκα στο χώρο του Τύπου άρχισε να σκάει; Ο όμιλος Κυριακίδη, αφού έκανε μια εντυπωσιακή επέλαση και αγόρασε ό,τι ΜΜΕ έβρισκε μπροστά του να πουλιέται, φαίνεται ότι άρχισε να δίνει και τις... κακές ειδήσεις. Ετσι, τις προάλλες ανακοινώθηκε στους εργαζόμενους στην εφημερίδα ΣΦΗΝΑ, ότι θα σταματήσει η κυκλοφορία της και θα απολυθούν. Η ίδια απόφαση έχει ληφθεί και για την ΕΣΠΡΕΣΟ Κύπρου. Την ίδια στιγμή οι φήμες που σέρνονται στους διαδρόμους μιλούν για μια πραγματική σφαγή, αφού από το κλείσιμο φαίνεται να μη γλιτώνουν και μια σειρά περιοδικά, και με την πρακτική αυτή ακούγεται ότι κινδυνεύουν περισσότερες από 100 θέσεις εργασίας.
Απέναντι στα νέα κακά μαντάτα, οι Ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ φαίνεται να σκέφτονται άλλα. Αφού έβλεπαν για μήνες με απαθές βλέμμα κάποιον να αγοράζει τα πάντα (αλήθεια, κανείς δεν αναρωτήθηκε για το σκοπό αυτού του σαρώματος;) και χωρίς να ενδιαφερθούν για το πού το πάει (αλλά μήπως η Πολιτεία ενδιαφέρεται; θα ρωτήσει κάποιος), τώρα μοιάζουν να αποδέχονται την "κοινή λογική": επιχειρηματίας είναι, ό,τι θέλει κάνει. Ομως, "ό,τι θέλει κάνει από την αρχή - κι όχι μόνο τώρα". Ποιος ζήτησε ποτέ εγγυήσεις και κεφάλαια από όποιον θέλει να γίνει μικρός ή μεγάλος εκδότης; Κανείς. Γι' αυτό είναι όλοι "ελεύθερα πουλιά". Πειρατές που κάνουν ρεσάλτο στο χώρο της ενημέρωσης, επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους και βγαίνουν από την "επένδυση". Ή που δεν τους βγαίνει η μπίζνα και αποχωρούν σαν να μη συμβαίνει τίποτε, αφήνοντας και μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες εργαζόμενους στο δρόμο.
Πρακτικά, αυτή τη στιγμή επιβάλλεται η δημοσιοποίηση του θέματος. Η απαίτηση από τα σωματεία να πει ο επιχειρηματίας πού το πάει. Η παράλληλη απαίτηση να απορροφήσει όλους τους εργαζόμενους και να μη χαθεί καμία θέση εργασίας. Να οργανωθεί παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της εταιρείας και να πάρει δημοσιότητα. Να σταματήσουν πια οι διάφοροι εργοδότες να κάνουν τις βρωμιές τους πίσω από το πέπλο σιωπής και ασυλίας.
Δυστυχώς, οι πρώτες αντιδράσεις κινούνται μάλλον προς την αντίθετη κατεύθυνση: οι Ενώσεις το πρώτο που κοιτάνε να διασφαλίσουν είναι πώς θα σωθούν μερικοί "δικοί μας" και να ξεχαστεί το ζήτημα. Με τέτοιους... εχθρούς οι εργοδότες, τι ανάγκη έχουν τους φίλους;...