«Δεν αφορά εμάς η τροπολογία Λοβέρδου που επιχειρεί να ακυρώσει τις αυξήσεις που δόθηκαν μέσω ΟΜΕΔ. Έχουμε διαβεβαιώσεις». Αυτά τα ωραία ακούγαμε εντός του Αυγούστου στο Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ από την πλειοψηφία που συγκροτεί το προεδρείο (Δημοσιογραφική Ανανέωση και Ενωτική Κίνηση Δημοσιογράφων). Άρα «δεν κινδυνεύει η συλλογική σύμβαση που υπογράφηκε με τον ΣΕΠΤ μέσω ΟΜΕΔ». Ήρθε βέβαια ο καιρός να γκρεμιστούν και αυτά τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα».
Την εβδομάδα αυτή ειδοποιήθηκε η ΕΣΠΗΤ να ορίσει εκπροσώπους της για να πάνε στον ΟΜΕΔ να συζητήσουν για τη σύμβαση. Γιατί; Γιατί (όπως ήταν και αναμενόμενο) ο Σύνδεσμος των εργοδοτών χρησιμοποίησε την τροπολογία Λοβέρδου κι έκανε έφεση εναντίον της ΣΣΕ. Οι εργοδότες τα θέλουν όλα (και το ίδιο το κεφάλι μας επί πίνακι). Και κινούνται με σχέδιο: και μηδενικές αυξήσεις, και μειώσεις μισθών, και τρομακτικές απολύσεις από παντού, και μετατροπή των σχέσεων εργασίας επί το ελαστικότερον. Κάνουν χρήση όλων των δώρων που τους έδωσε η κυβέρνηση και ο Λοβέρδος ως υπουργός Εργασίας.
Αυτά είναι γνωστά, και είναι και προφανή. Τα ερωτήματα μπαίνουν κυρίως για την άλλη πλευρά, την πλευρά του προεδρείου της ΕΣΠΗΤ, που τώρα θα ταμπουρωθεί πίσω από μια υπερασπιστική γραμμή και θα ελπίζει... στον ΟΜΕΔ να μη χαθεί έστω και αυτή η αύξηση-κοροϊδία του 1,1% για το 2010. Και αυτά τα ερωτήματα ζητούν για άλλη μια φορά απαντήσεις. Γιατί αρνήθηκαν επί της ουσίας να αντιδράσουν στην τροπολογία Λοβέρδου; Από πού κι ως πού αποδέχονται τις διάφορες «διαβεβαιώσεις» εκείνων που νομοθετούν την καταστροφή μας; Μήπως η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ είναι... κυβερνητικότερη των κυβερνώντων; Και μέχρι πού θα πάει αυτό το χάλι; Οι συνδικαλιστές «πρόθυμοι» της κυβέρνησης θα συνεχίσουν να «βλέπουν τα τρένα να περνούν»;