Ίσως τελικά τα μέλη της ΕΣΠΗΤ και όλοι οι συνάδελφοι συντάκτες των περιοδικών να μην προλάβουν ούτε αυτή τη φορά να μάθουν εγκαίρως για το αν θα απεργήσουν μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους όλης της χώρας στην απεργία που έχει εξαγγείλει η ΓΣΕΕ (επιτέλους αποφάσισε να εμφανιστεί) μαζί με την ΑΔΕΔΥ για τις 23 Φλεβάρη.
Ο λόγος; Τα πέρα-δώθε που ταλανίζουν την ΕΣΠΗΤ για άλλη μια φορά. Συγκεκριμένα, ενώ το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ έχει πάρει από δεκαημέρου την απόφαση για απεργία στις 23 Φλεβάρη, ξαναπήρε στις 16/2 άλλη απόφαση: απεργία στις 22 Φλεβάρη και στάση εργασίας στις 23 Φλεβάρη. Ούτε κι αυτό όμως είναι απόλυτα σίγουρο, μια και τις επόμενες μέρες μπορεί η πυξίδα και οι διάφορες διαβουλεύσεις να δείξουν πάλι 23 Φλεβάρη… Σε αυτό το μπρος-πίσω, βοήθησε και η εισήγηση της Ομοσπονδίας των δημοσιογράφων (ΠΟΕΣΥ), που αποφάσισε απεργία για τις 23/2, αλλά άνοιξε κι ένα παράθυρο για τις 22/2...
Μπερδευτήκατε; Δικαίως… Έτσι όπως πάει όμως το πράγμα, είναι ενδεχόμενο τη Δευτέρα να μάθετε ότι την επομένη απεργείτε. Με τέτοια προετοιμασία της απεργίας, είναι σίγουρο ότι έχουν κατατρομάξει όλοι οι εργοδότες.
Πάντως, για άλλη μια φορά ακούσαμε το γνωστό επιχείρημα: «οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να απεργούν μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, προκειμένου να προβάλουν την απεργία των δεύτερων» - λες και έχει κανείς εξασφαλίσει ότι (αν δεν απεργήσουν οι δημοσιογράφοι μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους) τα Δελτία των 8.00 που συστηματικά λοιδωρούν, καθυβρίζουν και συκοφαντούν εργολαβικά κάθε αγωνιζόμενο κλάδο, θα προβάλουν τη γενική απεργία. Ή λες και δεν μπορούν οι Ενώσεις Συντακτών να απεργήσουν την ίδια ακριβώς μέρα της γενικής απεργίας και να οργανώσουν απεργιακά δελτία (μόνο για την κάλυψη της απεργίας).
Ένα λαϊκό ποτάμι
Ανεξαρτήτως πάντως της παλινωδίας, έχει τεράστια σημασία στις 23 Φλεβάρη η Αθήνα και οι άλλες πόλεις της χώρας να πλημμυρίσουν από κόσμο. Μπαίνουμε σε ένα νέο γύρο πιο άγριας επίθεσης από τρόικα και κυβέρνηση. Στόχος τους η χρεοκοπία του λαού και η μετατροπή της χώρας σε ένα ρημαγμένο προτεκτοράτο με τα πάντα πουλημένα, με εργασία φτηνή και χωρίς δικαιώματα και μεγάλες μάζες φτωχών, άνεργων, εξαθλιωμένων.
Γι’ αυτό, ακόμη κι αν στις 23/2 οι Ενώσεις Συντακτών έχουν απλώς στάση εργασίας, να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία αυτή. Να βγούμε στους δρόμους. Η 23/2 αυτή είναι μια ευκαιρία να ενωθούν οι κατακερματισμένοι αγώνες, οι ξεχωριστές ομάδες και κλάδοι, οι διάσπαρτες φωνές και διαθέσεις, οι αντιστάσεις. Είναι ευκαιρία να δείξουμε ότι περισσότερο από κάθε άλλη φορά είμαστε πιο πολλοί, πιο θυμωμένοι, πιο ενωμένοι και αποφασισμένοι, ότι κάθε μέρα και κάθε μάχη που γίνεται δυναμώνει τον αγώνα για να διώξουμε την τρόικα και την υπαλληλική της κυβέρνηση (και όποια κυβέρνηση θελήσει να εφαρμόσει την ίδια πολιτική).
Γι’ αυτό,
Ο λόγος; Τα πέρα-δώθε που ταλανίζουν την ΕΣΠΗΤ για άλλη μια φορά. Συγκεκριμένα, ενώ το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ έχει πάρει από δεκαημέρου την απόφαση για απεργία στις 23 Φλεβάρη, ξαναπήρε στις 16/2 άλλη απόφαση: απεργία στις 22 Φλεβάρη και στάση εργασίας στις 23 Φλεβάρη. Ούτε κι αυτό όμως είναι απόλυτα σίγουρο, μια και τις επόμενες μέρες μπορεί η πυξίδα και οι διάφορες διαβουλεύσεις να δείξουν πάλι 23 Φλεβάρη… Σε αυτό το μπρος-πίσω, βοήθησε και η εισήγηση της Ομοσπονδίας των δημοσιογράφων (ΠΟΕΣΥ), που αποφάσισε απεργία για τις 23/2, αλλά άνοιξε κι ένα παράθυρο για τις 22/2...
Μπερδευτήκατε; Δικαίως… Έτσι όπως πάει όμως το πράγμα, είναι ενδεχόμενο τη Δευτέρα να μάθετε ότι την επομένη απεργείτε. Με τέτοια προετοιμασία της απεργίας, είναι σίγουρο ότι έχουν κατατρομάξει όλοι οι εργοδότες.
Πάντως, για άλλη μια φορά ακούσαμε το γνωστό επιχείρημα: «οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να απεργούν μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, προκειμένου να προβάλουν την απεργία των δεύτερων» - λες και έχει κανείς εξασφαλίσει ότι (αν δεν απεργήσουν οι δημοσιογράφοι μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους) τα Δελτία των 8.00 που συστηματικά λοιδωρούν, καθυβρίζουν και συκοφαντούν εργολαβικά κάθε αγωνιζόμενο κλάδο, θα προβάλουν τη γενική απεργία. Ή λες και δεν μπορούν οι Ενώσεις Συντακτών να απεργήσουν την ίδια ακριβώς μέρα της γενικής απεργίας και να οργανώσουν απεργιακά δελτία (μόνο για την κάλυψη της απεργίας).
Ένα λαϊκό ποτάμι
Ανεξαρτήτως πάντως της παλινωδίας, έχει τεράστια σημασία στις 23 Φλεβάρη η Αθήνα και οι άλλες πόλεις της χώρας να πλημμυρίσουν από κόσμο. Μπαίνουμε σε ένα νέο γύρο πιο άγριας επίθεσης από τρόικα και κυβέρνηση. Στόχος τους η χρεοκοπία του λαού και η μετατροπή της χώρας σε ένα ρημαγμένο προτεκτοράτο με τα πάντα πουλημένα, με εργασία φτηνή και χωρίς δικαιώματα και μεγάλες μάζες φτωχών, άνεργων, εξαθλιωμένων.
Γι’ αυτό, ακόμη κι αν στις 23/2 οι Ενώσεις Συντακτών έχουν απλώς στάση εργασίας, να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία αυτή. Να βγούμε στους δρόμους. Η 23/2 αυτή είναι μια ευκαιρία να ενωθούν οι κατακερματισμένοι αγώνες, οι ξεχωριστές ομάδες και κλάδοι, οι διάσπαρτες φωνές και διαθέσεις, οι αντιστάσεις. Είναι ευκαιρία να δείξουμε ότι περισσότερο από κάθε άλλη φορά είμαστε πιο πολλοί, πιο θυμωμένοι, πιο ενωμένοι και αποφασισμένοι, ότι κάθε μέρα και κάθε μάχη που γίνεται δυναμώνει τον αγώνα για να διώξουμε την τρόικα και την υπαλληλική της κυβέρνηση (και όποια κυβέρνηση θελήσει να εφαρμόσει την ίδια πολιτική).
Γι’ αυτό,
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
