25 May 2011

Ελευθερία (από το νέο μνημόνιο) ή θάνατος (κάθε κοινωνικού δικαιώματος)!

Ένα, δύο, τρία, πολλά μνημόνια, κατά των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων στη δουλειά και τη ζωή, επιβάλλει η υπερ-αντιδραστική κλίκα κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ και εργοδοτών. 

Η ατελείωτη και ανελέητη λεηλασία του κόσμου της εργασίας συνεχίζεται πλέον με τον κωδικό «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο» λιτότητας και γενικού ξεπουλήματος: Ειδικός φόρος κατανάλωσης στα αναψυκτικά (!), μετάταξη προϊόντων, όπως τρόφιμα και άλλα βασικά είδη από 13% ΦΠΑ σε 23%, εξίσωση φόρου πετρελαίου θέρμανσης με κίνησης, δηλαδή σχεδόν διπλασιασμός της τιμής του, φόρος και στο φυσικό αέριο, αύξηση κατά 20% των τελών κυκλοφορίας των ΙΧ.
Η πιο λαομίσητη κυβέρνηση, εδώ και δεκαετίες, αποφάσισε να πετάξει στο δρόμο της ανεργίας χιλιάδες συμβασιούχους, να πετσοκόψει για άλλη μια φορά μισθούς και επιδόματα στο Δημόσιο, να επιβάλει εισφορά (τύπου ΛΑΦΚΑ) στις επικουρικές συντάξεις και να τις μειώσει γενικότερα, σχεδόν να καταργήσει τα κοινωνικά επιδόματα (ανεργίας, ΕΚΑΣ, ενοικίου κ.α.), να επιβάλει κι άλλη εισφορά δήθεν αλληλεγγύης ...υπέρ ανεργίας στο δημόσιο τομέα και αύξηση εισφοράς υπέρ ανεργίας στον ιδιωτικό, ώστε οι μισοί εργαζόμενοι να πληρώνουν την ανεργία των άλλων μισών. Και στον ιδιωτικό τομέα, φυσικά, βασιλεύει ο νόμος ...Κατσέλη των ατομικών συμβάσεων, του ελαστικού στυψίματος και των μισθών ένδειας, η ζούγκλα του εργοδοτικού δεσποτισμού, που έχει βουλιάξει στην απελπισία εργαζόμενους, ημιαπασχολούμενος και άνεργους...
Και φυσικά, το νέο μνημόνιο δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει γενικό ξεπούλημα σε κάθε τι δημόσιο, όπως Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΕΥΑΘ, ΟΤΕ, καζίνο Πάρνηθας, επέκταση σύμβασης παραχώρησης του Ελ. Βενιζέλος και έπονται ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, δρόμοι, δάση, πλουτοπαραγωγικοί πόροι και πάσης φύσης δημόσια κινητή ή ακίνητη περιουσία. Μια πραγματική καταστροφή εφ’ όλης της ύλης…
Το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο 2012-2015» σε γενικούς αριθμούς, ισοδυναμεί με περιστολή ασφαλιστικής και κοινωνικής δαπάνης ύψους 2,63 δισ. ευρώ (διάλυση κοινωνικής ασφάλισης, υγείας, εκπαίδευσης κ.α.), πετσόκομμα μισθών στο Δημόσιο ύψους 1,19 δισ. ευρώ και συρρίκνωση δαπανών για τη δημόσια υγεία (μείωση συνταγογραφούμενων φαρμάκων κι εξετάσεων) ύψους 694 εκατ. ευρώ.
Αυτή η πολιτική δεν έχει «πάτο». Ή θα εγερθούμε και θα βγούμε όλοι στους δρόμους του αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης, της κυβέρνησης και όλων των παρατρεχάμενών της, ή θα μας πετάξουν όλους στον κοινωνικό Μεσαίωνα και την ανείπωτη δυστυχία. Μέση λύση δεν υπάρχει!
Ποιοι, αν όχι εμείς; Πότε, αν όχι τώρα;