Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, η γενική συνέλευση των μελών της ΕΣΠΗΤ δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς οι 125 συνάδελφοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΔΣ δεν ήταν αρκετοί για την απαιτούμενη απαρτία. Εντύπωση μάλιστα προκάλεσε το γεγονός ότι για πρώτη φορά στα πρόσφατα χρονικά, τα περισσότερα μέλη του Δ.Σ. κάλεσαν τους παρευρισκόμενους σε αποχώρηση μόλις διαπιστώθηκε ότι δεν μπορούσε να υπάρξει απαρτία, θεωρώντας πως δεν χρειαζόταν ούτε μια συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμών για τα συγκλονιστικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα, τόσο στον κλάδο των ΜΜΕ όσο και γενικότερα στην ελληνική κοινωνία. Τελικά, οι συνάδελφοι αντιδρώντας επέβαλαν τη διεξαγωγή έστω μιας συζήτησης, η οποία επιβεβαίωσε την πλήρη απόσπαση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. από τις αγωνίες και τις διαθέσεις των εργαζόμενων συντακτών.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρέθηκαν οι εξελίξεις γύρω από το νέο κυβερνητικό φτιασίδωμα των θιασωτών των μνημονιακών λύσεων, καθώς είχε πριν από λίγες ώρες προαναγγελθεί η «συγκυβέρνηση» ΠΑΣΟΚ-ΝΔ υπό τη σκέπη των «Μερκοζί» και των τραπεζιτών… Επίσης, μεγάλο ενδιαφέρον υπήρξε γύρω από το μέτωπο του ασφαλιστικού, και τις προσπάθειες της κυβέρνησης σε αγαστή συμφωνία με τη λυκοσυμμαχία ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ να κουρέψουν την περιουσία των ταμείων μας. Όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά από συνάδελφο, το ΕΤΑΠ ΜΜΕ που είναι φορτωμένο με ομόλογα ελληνικού Δημοσίου αξίας άνω των 2 δισ. ευρώ, θα κληθεί να «χάσει» τα μισά, δηλαδή 1 δισ. ευρώ, μεταφέροντας στις πλάτες των ασφαλισμένων και συνταξιούχων το «χρέος» αποπληρωμής των ευρω-τοκογλύφων. Το περιβόητο «κούρεμα» δεν αφορά το χρέος, δηλαδή, αλλά τα δικά μας δικαιώματα, την περιουσία των ταμείων και τους μισθούς και συντάξεις. Αυτό, σε συνδυασμό με την προώθηση του νέου «φρούτου» ΕΟΠYΥ, στον οποίο εντάσσεται και το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, και που θα λειτουργήσει ως Καιάδας των δικαιωμάτων μας σε υγεία και περίθαλψη, θα σημάνει την ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών ασφάλισης και περίθαλψης για χιλιάδες εργαζόμενους στο χώρο των ΜΜΕ.
Σφοδρή κριτική δέχτηκε η πλειοψηφία του ΔΣ αλλά και λογικές που υπάρχουν στον κλάδο σχετικά με προσπάθειες «εξαίρεσης» των δημοσιογραφικών ταμείων από αυτή την αθλιότητα, λογικές απαράδεκτες, συντεχνιακές, και εν τέλει αναποτελεσματικές, καθώς όπως υπογράμμισαν πολλοί ομιλητές, αλλά και το ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ με την ανακοίνωση που μοίρασε στη συνέλευση, η μόνη ελπίδα βρίσκεται, όχι στο λόμπινγκ και τις «εξαιρεσούλες», στα οποία επιδίδονται η ΕΣΠΗΤ, η ΕΣΗΕΑ και άλλες ενώσεις, αλλά στον πανεργατικό αγώνα όλων των εργαζόμενων και κλάδων για την ανατροπή των (συν)κυβερνήσεων, και κυρίως της καθεστωτικής πολιτικής που συνθλίβει δικαιώματα δεκαετιών, προς όφελος των τραπεζιτών, των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων και του κεφαλαίου.
Από αρκετούς ομιλητές διατυπώθηκε η ανάγκη άμεσης αγωνιστικής κινητοποίησης σε συντονισμό και με τα άλλα σωματεία του κλάδου, στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ και το υπουργείο Εργασίας, σαν ένα πρώτο βήμα αγωνιστικής απάντησης, κόντρα στην απραξία και την αφασία των Ενώσεων των ΜΜΕ.
Κάποιοι άνεργοι συνάδελφοι έθεσαν το ζήτημα της διαρκώς αυξανόμενης ανεργίας, κριτικάροντας την μόνη πρακτική που υλοποιεί εδώ και... 4 μήνες το ΔΣ, δηλαδή τον… εντοπισμό των χαμένων ανέργων συντακτών. Πέρα από την αναγκαία καταγραφή, το ζητούμενο είναι η προσέλκυση, η συνάντηση, και η συλλογική συζήτηση και δράση των ανέργων, και η ανάδειξη ορισμένων ιδιαίτερων αιτημάτων που πρέπει άμεσα να διατυπωθούν και να διεκδικηθούν μαζί με άλλες κινήσεις ανέργων σε πρωτοβάθμια σωματεία, γειτονιές κ.α. και βέβαια με όλα τα σωματεία. Κι εδώ υπήρξε συγκεκριμένη πρόταση για συγκρότηση Επιτροπής Ανέργων δημοσιογράφων, η οποία με βάση τις ήδη υπάρχουσες λίστες, θα συγκροτηθεί άμεσα, με πρώτο βήμα μια μεγάλη ανοικτή συνέλευση των ανέργων συναδέλφων. Αυτή την ενέργεια θα την προωθήσουν άνεργοι συνάδελφοι καθώς το ΔΣ δεν δεσμεύθηκε για τίποτα το συγκεκριμένο και στο εν λόγω ζήτημα.
Τέλος, κάποιοι συνάδελφοι έθεσαν και το θέμα της συλλογικής άρνησης πληρωμής των χαρατσιών της ΔΕΗ, καλώντας την ΕΣΠΗΤ να συνδράμει νομικά εάν χρειαστεί όσους συναδέλφους αντιμετωπίσουν συγκεκριμένο πρόβλημα.
Το μεγάλο πρόβλημα ωστόσο που απασχόλησε αρκετούς συναδέλφους, σχετιζόταν με την εικόνα παρακμής της Ένωσης σε μια περίοδο που λογικά θα έπρεπε να λειτουργεί ως πόλος συσπείρωσης των εκατοντάδων μελών της. Όπως επανειλημμένα έχει τονίσει το ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ, η ουσιαστική ευθύνη για αυτή την εικόνα βαρύνει τόσο τη φυσιογνωμία της ΕΣΠΗΤ , την οποία έχει διαμορφώσει εδώ και χρόνια η πλειοψηφία της, όσο και η ίδια η δομή της, ο τρόπος λειτουργίας της, η έλλειψη ουσιαστικής δημοκρατίας και συλλογικών διαδικασιών. Αλλά και η έλλειψη πραγματικής (κι όχι τυπικής) παρουσίας της στις έστω λίγες μάχες που έχουν ξεσπάσει σε μαγαζιά, η λογική του Πόντιου Πιλάτου στις εργοδοτικές επιθέσεις («εσείς αποφασίζετε πώς θα αντιδράσετε…», είναι η μόνιμη επωδός του ΔΣ προς τους θιγόμενους συναδέλφους, σε κάθε επίσκεψή της σε μαγαζί όπου προωθούνται περικοπές, απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία κ.α.), η οποία αφήνει ακάλυπτους και έρμαια στις εργοδοτικές διαθέσεις τους συνάδελφους.
Η ελπίδα βρίσκεται στη βάση των εργαζόμενων, στις μάχες που πρέπει να ξεσπάσουν εκεί όπου αμφισβητούνται δικαιώματα, στην ανασύσταση του εργατικού συνδικαλισμού που θα έχει αξία χρήσης για τους εργαζόμενους, στο γενικό συλλογικό αγώνα για την ανατροπή του Μεσαίωνα στον οποίο μας έχουν ρίξει οι κυβερνήσεις, το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου και οι υπερεθνικοί προϊστάμενοί τους!
