Πρόσφατα Γάλλοι κομμωτές απέκτησαν το «φτωχικό» του Πέτρου
Κωστόπουλου στη Μύκονο. Το σπίτι είχε
περάσει από τον Ιανουάριο του 2012 στα χέρια της τράπεζας Eurobank που τελικώς
το εκποίησε έναντι τιμήματος 5,5 εκατ.
ευρώ. Το σπίτι είχε χτίσει ο ιδιοκτήτης της ΙΜΑΚΟ στα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν μεσουρανούσε
η βιομηχανία Τύπου που είχε χτίσει με τον κόπο και τον ιδρώτα των εργαζομένων
του, αλλά και με την αρωγή διαφόρων ταγών της πολιτικής και οικονομικής ελίτ
της εποχής.
Η μεγαλομανία του νεόπλουτου Πέτρου δεν μπορούσε να χωρέσει παρά
μόνο σε μια βίλλα τεραστίων διαστάσεων, 1500 τετραγωνικών μέτρων, σε πανάκριβη
περιοχή του νησιού.
Γιατί τα ξαναθυμόμαστε όλα αυτά; Γιατί ο τύπος αυτός που
σήμερα μυξοκλαίγεται δεξιά και αριστερά για την «μοίρα» του και το πόσο
«σκληρά» του φέρθηκαν διάφοροι, πλούτισε και έζησε επί χρόνια μέσα στη χλιδή
και την καλοπέραση εκμεταλλευόμενους εκατοντάδες εργαζόμενους, και
συσσωρεύοντας αμύθητο πλούτο, κινητό και ακίνητο, όπως δείχνει και η περίπτωση
της Μυκόνου.
Κι όμως ο Πέτρος Κωστόπουλος, έχει το θράσος να δηλώνει πως
«αν ξαναγινόμουν αφεντικό, δεν θα ήμουν πάλι ο «θείος» όπως με έλεγαν στην
ΙΜΑΚΟ. Θα ήμουν πολύ πιο αυστηρός»! Ενώ αναφερόμενος στα φέσια που άφησε σε
εργαζόμενους του, τα οποία αγγίζουν τα 2,5 εκατ. ευρώ, απάντησε με αφοπλιστική
εργοδοτική ειλικρίνεια: «Θα ήθελα να μου πεις εσύ για πόσους μήνες χρωστούμενα
μιλάμε σήμερα και σε εταιρείες του κλάδου μας και σε άλλες…». Βέβαια θα
μπορούσε με τα χρήματα που εισπράττει από το πρωινάδικο να ξεχρεώνει σιγά σιγά
τους πρώην εργαζομένους του…
