Τα μέλη της ΕΣΠΗΤ ενημερώθηκαν πρόσφατα ότι έχουν κληθεί κατηγορούμενοι από τον εισαγγελέα ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ και ο πρόεδρος της ΕΣΠΗΤ. Η υπόθεση φαίνεται να αφορά τις οικονομικές συναλλαγές της Ομοσπονδίας, που μερικοί υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να τις υλοποιεί (δηλαδή ούτε να πληρώνει... υπαλλήλους) διότι η Διοίκησή της είναι παράνομη. Το θέμα κρατάει από παλιά και θα ασχοληθούμε την επόμενη φορά με αυτό.
Επί του παρόντος πρέπει να πούμε ότι απορρίπτουμε εντελώς οποιαδήποτε πρακτική βάζει τους δικαστές στα συνδικαλιστικά σωματεία. Απορρίπτουμε εντελώς οποιαδήποτε πρακτική προσπαθεί να ποινικοποιήσει συνδικαλιστικές (καλές ή κακές) επιλογές. Οποιοσδήποτε κατηγορεί Διοικήσεις σωματείων και Ομοσπονδιών, έχει μία μόνο λύση: προσφυγή και απεύθυνση στον κόσμο των σωματείων, στα μέλη των Ενώσεων. Οτιδήποτε εμπλέκει τους δικαστές είναι εκ του πονηρού και αποσκοπεί απλώς στην ανωμαλία και στη μη-λειτουργία των συνδικάτων.
Πρέπει όμως να πούμε και κάτι ακόμη. Τα φαινόμενα αυτά είναι φαινόμενα εκφυλισμού του συνδικαλισμού που γνωρίζουμε τις τελευταίες δεκαετίες. Όταν η «καρέκλα» δεν είναι το μέσο για να υπερασπιστούν οι εκλεγμένοι τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά γίνεται αυτοσκοπός ή αφετηρία για άλλες βλέψεις, τότε το πράγμα δεν πάει καλά. Και αρχίζει ένα γαϊτανάκι όπου όλα τα σοβαρά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα ή γίνονται πάρεργο, οι παλιές συμμαχίες σπάνε, οι διώκτες γίνονται διωκόμενοι και αντιστρόφως, η γραφειοκρατία απογειώνεται. Και τότε οι εργαζόμενοι μένουν ανυπεράσπιστοι, απογοητεύονται, αποστασιοποιούνται. Μήπως όλα (μα όλα) τα παραπάνω δεν τα έχουμε δει και στην ΕΣΠΗΤ και στην ΠΟΕΣΥ; Μήπως δεν τα έχουμε δει και σε όλα τα σωματεία του Τύπου;...