"Αφού η ιστορική επιχείρηση της οικογένειας Ανεμοδουρά – Περιοδικός Τύπος Α.Ε. έχει απομείνει σκιά του εαυτού της και οδήγησε στην έξοδο καμιά εκατοστή εργαζόμενους, οι οποίοι ακόμα έχουν διεκδικήσεις μισθών και αποζημιώσεων ελέω προστασίας του άρθρου 99, μέτοχοι και μέλη της ίδιας οικογένειας των ιδιοκτητών δοκίμασαν την… τύχη τους στις πλάτες των εργαζομένων.
Έτσι αφού προσέλαβαν στη νέα εκδοτική τους προσπάθεια – την Αστρίτης ΕΠΕ – περισσότερους από 40 εργαζόμενους της παλιάς επιχείρησης, συντάκτες, τεχνικούς, υπαλλήλους, χωρίς να αναγνωρίσουν κανένα εργασιακό δικαίωμα που είχαν κατοχυρώσει αυτοί οι εργαζόμενοι (πολλοί από αυτούς με 10, 20, και 30 χρόνια δουλειάς στην ίδια επιχείρηση), αποποιούμενοι ως μέτοχοι (έστω μειοψηφίας) οποιαδήποτε ευθύνη για τις οφειλές της Περιοδικός Τύπος Α.Ε. αποφάσισαν μετά από μερικούς μήνες ότι δεν «τους βγαίνει» η επιχειρηματική προσπάθεια και πέταξαν στο δρόμο πολλούς από αυτούς. Μάλιστα και στους υπόλοιπους προχωρούν σε μειώσεις, αλλαγές όρων εργασίας και υποχρεώσεων.
Και σε αυτή την περίπτωση αποδεικνύεται ότι οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούνται ως «αρχικό κεφάλαιο», αναλαμβάνοντας όλο το ρίσκο κάθε επιχειρηματικής προσπάθειας υπαρχόντων ή επίδοξων εκδοτών, οι οποίοι με διασφαλισμένη την προσωπική τους περιουσία τζογάρουν τη ζωή και την επιβίωση οικογενειών.
Η περίπτωση Ανεμοδουρά είναι χαρακτηριστική της ασυλίας που παρέχουν οι νόμοι που ψηφίζουν οι κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ σε κάθε λογής τυχοδιωκτισμούς.
Από τον Ιούλιο του 2009 η εταιρεία Περιοδικός Τύπος Α.Ε. έχει μπει στις διαδικασίες ένταξης στο άρθρο 99, για την προστασία της από τους πιστωτές. 16 μήνες μετά, όντας προστατευμένη κι ενώ δεν έχει ακόμα προχωρήσει τις διαδικασίες της συνδιαλλαγής με τους πιστωτές της, έχει αναστείλει εκδόσεις, έχει απολύσει την πλειονότητα των εργαζομένων χωρίς να τους έχει ακόμη αποζημιώσει, ενώ έχει αναθέσει άλλες εκδόσεις της σε τρίτους (οι οποίοι και αυτοί οφείλουν αμοιβές σε συνεργάτες). Οι μέτοχοι της εταιρείας εξακολουθούν ανεμπόδιστα να λειτουργούν άλλες επιχειρήσεις τους, ή να ιδρύουν νέες, όπως η Αστρίτης ΕΠΕ.
Το γεγονός ότι τα προϊόντα της εργασίας των εργαζομένων συντακτών-τεχνικών υπαλλήλων πλουτίζουν αφεντικά «πτωχών» επιχειρήσεων, ενώ οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είναι άνεργοι, απλήρωτοι και χωρίς δυνατότητα να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα δεν φαίνεται να προβληματίζει κανένα: ούτε τα υπουργεία και τις διάφορες αρχές (π.χ. η Διεύθυνση Εποπτείας των ΜΜΕ τι ακριβώς εποπτεύει;), ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία που με αυτό τον τρόπο χάνουν εκατομμύρια, ούτε όμως και τις ενώσεις μας που αφήνουν ανεξέλεγκτους τους εργοδότες να ιδρύουν ή να κλείνουν επιχειρήσεις και έντυπα ή άλλα μέσα, να υπενοικιάζουν τίτλους, να εκδίδουν έντυπα χωρίς εργαζόμενους, να απασχολούν συντάκτες – φαντάσματα (αφού στις καταστάσεις τους εμφανίζουν ελάχιστους από αυτούς που αναγράφονται στις ταυτότητες των περιοδικών), να προσπερνούν τις συμβάσεις «βαφτίζοντας» συντάκτες και γραφίστες ως υπάλληλους."