Άμεσες πρωτοβουλίες για συνελεύσεις στα μαγαζιά – συντονισμός για απεργιακή κινητοποίηση σε όλο τον ΤύποΗ (τυπικά μη γενόμενη) συνέλευση της ΕΣΠΗΤ την Κυριακή που πέρασε, ήταν μια πολύ χαρακτηριστική διαδικασία, που δείχνει πώς πρέπει να δράσουμε από εδώ και πέρα.
• Κόντρα στην γκρίνια και τις παραινέσεις για διαγραφές μελών, αυτή τη φορά τα μέλη της ένωσης ήταν παρόντα: πάνω από 180 συνάδελφοι έδωσαν το παρών, παρά κι ενάντια στη χαλαρή πρόσκληση από μεριάς της πλειοψηφίας του Δ.Σ.
• Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε προηγούμενες φορές, από το βήμα της συνέλευσης ακούστηκαν σοβαρά προβλήματα και σοβαρές προτάσεις. Τα μέλη της ΕΣΠΗΤ που μίλησαν έθεσαν ένα προβληματισμό που όλα έδειχναν ότι απηχούσε υπαρκτές διαθέσεις. Ίσως για πρώτη φορά τόσο καθαρά και έντονα σκιαγραφήθηκαν προβλήματα στους χώρους δουλειάς, τέθηκαν προβληματισμοί και παρότι δεν υπήρχε εισήγηση από το Δ.Σ. ανταλλάχθηκαν απόψεις.
• Παρά τις ηττοπαθείς αντιλήψεις ορισμένων, φάνηκε πόσο ανατρεπτική μπορεί να γίνει μια διαδικασία, όταν (προφανώς από αδυναμία) η πλειοψηφία του Δ.Σ. δίνει τον πρώτο λόγο στη βάση. Όταν στη θέση των ατέλειωτων μονολόγων παρεμβαίνουν τα μέλη και βάζουν τα φλέγοντα ζητήματα.
Την Κυριακή είχαμε μια συνέλευση που ενώ κλήθηκε ως έκτακτη, η πλειοψηφία του Δ.Σ. προσπάθησε να την υποβαθμίσει τόσο, που δεν εισηγήθηκε κανένα θέμα προς συζήτηση. Κι όμως, ήταν εκεί οι απολυμένοι από τον Περιοδικό Τύπο και τον Αστρίτη, οι εργαζόμενοι της Option Press που αναμένουν ακόμα την παρέμβαση της Ένωσης, εργαζόμενοι από ιντερνετικά μέσα που μάταια περίμεναν να ακούσουν τις θέσεις του σωματείου τους, άνεργοι και απολυμένοι από σειρά επιχειρήσεων, όπως οι εκδόσεις Κυριακίδη και οι Αττικές Εκδόσεις, απλήρωτοι συνάδελφοι από πολλές επιχειρήσεις, εργαζόμενοι με ΔΠΥ που έχουν μπλεχτεί στα γρανάζια της γραφειοκρατικής αντιμετώπισης, αλλά και «δόκιμοι» συνάδελφοι που περιμένουν να γίνουν ...μόνιμα μέλη ενός σωματείου που δεν θα έπρεπε ποτέ να θέτει «όρια και προϋποθέσεις εγγραφής», αλλά δυστυχώς ακόμα το κάνει!
Οι δεκάδες συνάδελφοι που με την παρουσία και τον προβληματισμό τους (πολλοί από αυτούς στο περιθώριο της διαδικασίας) δήλωσαν την ετοιμότητά τους να συμμετάσχουν, την διάθεσή τους να δράσουν ή έστω να μη μείνουν αδρανείς είχαν να αντιμετωπίσουν για άλλη μια φορά την απροθυμία της πλειοψηφίας της διοίκησης να οργανώσει στοιχειωδώς και να κατευθύνει τη δράση της Ένωσης κόντρα στα σχέδια αποδιάρθρωσης κάθε δικαιώματος που έχει απομείνει.
Είναι χαρακτηριστικό της αδράνειας που σκόπιμα καλλιεργεί η πλειοψηφία της διοίκησης ότι η πλειονότητα των μελών δεν έχει ακόμα ενημερωθεί ούτε για τα τεκταινόμενα γύρω από τη Συλλογική Σύμβαση ΕΣΠΗΤ – ΣΕΠΤ, όπως δεν έχει ενημερωθεί για την πρώτη οργανωμένη προσπάθεια υπονόμευσης των συμβάσεων που γίνεται στην 4Π και δεν έχει κληθεί να αντιδράσει στα σχέδια που εξυφαίνονται για κατάλυση κάθε έννοιας σύμβασης και δικαιώματος.
Η μαζική παρουσία δεκάδων εργαζομένων στις διαδικασίες του σωματείου μας, κόντρα στην ηττοπαθή στάση που καλλιεργούν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις μέσα και έξω από το σωματείο μας, ένα μόνο πράγμα δηλώνει. Διάθεση για συμμετοχή, αναζήτηση διεξόδου από το βάρβαρο μέλλον που μας ετοιμάζουν κυβέρνηση, τρόικα και εργοδότες.
Είναι σίγουρο ότι η προσφυγή στην βάση των εργαζομένων στις εκδοτικές επιχειρήσεις του χώρου, μαζί με όλες τις «αδελφές» ενώσεις του Τύπου και με ένα σχέδιο μαζικής και σθεναρής αντίστασης στα σχέδια των εκδοτών, θα πολλαπλασιάσει αυτές τις διαθέσεις. Αρκεί η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΠΗΤ να σταματήσει να εθελοτυφλεί και να αποφασίσει να δράσει με ένα σχέδιο που δεν θα διστάζει να συγκρουστεί με τις κυβερνητικές επιλογές κατάργησης των συμβάσεων και μείωσης των δικαιωμάτων, που θα καλεί σε κοινή δράση συντάκτες, τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους, που θα καταγγέλλει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών και θα χτίζει τείχος υπεράσπισης και αλληλεγγύης σε κάθε συνάδελφο.
Σε αυτή την προοπτική καλούμε τους συναδέλφους να αναπτύξουν δράσεις μέσα στις εκδοτικές επιχειρήσεις. Να απαιτήσουν άμεσα συνελεύσεις όλων των εργαζομένων σε κάθε μεγάλο ή μικρότερο μαγαζί. Να οργανώσουν την αντίδρασή τους όπου δέχονται εργοδοτικές πιέσεις. Να μη δεχτούν να υπογράψουν καμιά αλλαγή της εργασιακής και μισθολογικής τους κατάστασης. Να απαιτήσουν το σεβασμό των συλλογικών συμβάσεων τόσο γι αυτούς όσο και για κάθε συνάδελφό τους. Να καταγγείλουν άμεσα κάθε προσπάθεια επιβολής αντεργατικών ρυθμίσεων.
Το παράδειγμα των συναδέλφων στις Αττικές Εκδόσεις, ας γίνει οδηγός δράσης σε κάθε επιχείρηση. Αλλά και να γίνουμε μέρος ενός ευρύτερου εργατικού και λαϊκού κινήματος που θα σηκώσει και πάλι το γάντι της ιστορικής επίθεσης ενάντια στα δικαιώματά μας από την ιερά συμμαχία κυβέρνησης, τραπεζιτών, εκδοτών, ΔΝΤ και ΕΕ, και θα ορθώσει το ανάστημά του διεκδικώντας αυτό που του αξίζει στην εποχή μας. Η Γαλλία δεν είναι μακρια!
