Πρέπει να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα από τις χρεοκοπημένες συνδικαλιστικές λογικές των μηχανισμών, των υπουργικών διαδρόμων, της προβολής, της ψηφοθηρίας, της «δυστυχισμένης συνείδησης». Πρέπει να τελειώνουμε με την λογική του συνδικαλισμού της ανάθεσης, πρέπει να ζωντανέψουμε την ΕΣΠΗΤ, να την κάνουμε συνδικάτο των μελών, ενεργό κύτταρο δράσης κι αλληλεγγύης, να την φέρουμε στα μέτρα των αναγκών και των απαιτήσεων.
Αυτή ήταν η απαίτηση των δεκάδων συναδέλφων που έδωσαν το «παρών» στην πρόσκληση για Γενική Συνέλευση στις 28/4. Αυτό ήταν το πνεύμα των ανθρώπων που πήραν το λόγο στη συζήτηση που έγινε. Και αυτό περιέχεται στο ομόφωνο κείμενο που διατυπώθηκε προς το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ για άμεση παραίτηση, ώστε να ανοίξει ο δρόμος εκλογών.
Πώς αντιδρά το προεδρείο της ΕΣΠΗΤ σε όλα αυτά; Σαν να μην κατάλαβε το μήνυμα απονομιμοποίησης που εξέπεμψαν τα μέλη στην προηγούμενη Συνέλευση του Μαρτίου.
Αυτό δείχνει το e-mail που απέστειλε το προεδρείο στα μέλη της Ένωσης Κυριακάτικα (και προφανώς από τα σπίτια τους), όπου μιλούν αόριστα για καταστατικές διαδικασίες και διεξαγωγή εκλογών στην ΕΣΠΗΤ. Επιδεικνύοντας μάλιστα πρωτοφανή ταχύτητα στην αποστολή μηνυμάτων, όταν στη συνέλευση του Σαββάτου τα μέλη του προεδρείου επέδειξαν μια άκρως περιφρονητική για τους παρόντες βραδύτητα, καταφθάνοντας αρκετά αργότερα από την προγραμματισμένη ώρα της Συνέλευσης.
Οχυρωμένοι πίσω από το καταστατικό, αρνούνται να «διαβάσουν» την πραγματική πρόταση μομφής που τους απέδωσαν τα μέλη στην προηγούμενη συνέλευση, αλλά και το ομόθυμο μήνυμα της συγκέντρωσης των δεκάδων μελών που παραβρέθηκαν το περασμένο Σάββατο και είχαν την υπομονή και την επιμονή να μείνουν για να συζητήσουν τι πρέπει να γίνει στην ΕΣΠΗΤ.
Οχυρωμένοι στις καρέκλες τους, «επικοινωνούν» ηλεκτρονικά, αυτά που δεν τολμούν να υπερασπιστούν κατά πρόσωπο.
Εμείς ως ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ, και πιστεύουμε και δεκάδες ακόμα συνάδελφοι που έχουν την ίδια αγωνία με μας, επιμένουμε σε ένα σαφές μήνυμα αλλαγής:
Σε μια εποχή που καταστρέφονται θέσεις εργασίας, που απαξιώνονται εργαζόμενοι και πετιούνται στην ανεργία, που καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις, που η φτωχοποίηση φτάνει σε ακραία σημεία για να πλουτίζουν τραπεζίτες και τοκογλύφοι, που κάθε καινούργιος νόμος καταστρατηγεί το μισό Σύνταγμα της χώρας, που απαξιώνονται και ξεπουλιούνται δομές και υποδομές, που υποθηκεύεται το μέλλον του λαού και του τόπου, τα συνδικάτα πρέπει να γίνουν εργαλεία οργάνωσης και συνολικού αγώνα για την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης.
Η ΕΣΠΗΤ και ο συνδικαλισμός συνολικά πρέπει να αλλάξει σελίδα για να ανταποκριθεί στην ολότελα νέα εποχή που βρισκόμαστε επανιδρυόμενος ως όργανο οργάνωσης και συλλογικού αγώνα των μισθωτών εργαζομένων στα ΜΜΕ ή θα διαλυθεί. Για το πρώτο θα φροντίσουμε όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι του κλάδου. Για το δεύτερο φροντίζουν οι καρεκλοκένταυροι και οι γραφειοκράτες κυβερνητικοί συνδικαλιστές.
